iTime

Wednesday, November 12, 2014

@^^มิคาอิลไปโรงเรียน^^When Mikail Goes To School^^@

12 Nov 2014
Time 12:00LT
@ DMK, Aiport
Temp 39C


3 Nov 2014
มิคาอิลไปโรงเรียนวันแรก

วันนี้มิคาอิลต้องไปโรงเรียนวันแรก ใส่ชุดนักเรียนเต็มยศเลย
เช้าวันนี้ ตื่นกันเช้ามากๆ เพื่อที่จะให้ทันไปโรงเรียน
ออกจากบ้านตอนหกโมงครึ่ง แต่วันนี้ทุกโรงเรียนเปิดเทอมวันแรก
รถติดมากๆ กว่าจะไปถึงก็แปดโมงครึ่งแล้ว ไม่ทันเคารพธงชาติ
แต่ทันร่วมทำกิจกรรมหลายๆ อย่าง หน้าเสาธงค่ะ
มิคาอิลดูเหมือนจะแฮปปี้มาก มามาหายห่วงเลย (ณ ตอนนั้น)











แต่พอเข้าห้องเรียน คุณครูทำความเข้าใจกับผู้ปกครอง
แล้วก็ให้ผู้ปกครองออกจากห้องเรียน เพื่อฝึกให้เด็กปรับตัวในช่วงแรก

เด็กเก่าที่เคยเรียนก็คุ้นเคยดี แต่เด็กใหม่อย่างมิคาอิลต้องปรับตัวเยอะ
และสิ่งที่เกิดขึ้นกับมิคาอิลมีลำดับต่อไปนี้
อย่างแรก คือ มิคาอิลไม่ชอบเสียงดัง ใครทำเสียงดัง เขาจะหนีออกห่าง
สอง คือ คุณครูเสียงดัง ดุว่าเด็กคนอื่นๆ ที่ไม่เชื่อฟัง มิคาอิลเริ่มกลัว
สาม คือ มิคาอิลเริ่มไม่อยากอยู่ในห้องเรียน มองหาปาปามามา แต่ไม่เจอ
สี่ คือ มิคาอิลร้องไห้ตลอดช่วงเช้ายันเที่ยง T___T

พอทานข้าวเที่ยง มิคาอิลก็ร่าเริงปรกติ เพราะได้อยู่กับมามาและอูมี่

แต่พอเข้าภาคบ่าย มามาส่งมิคาอิลขึ้นห้องเรียน 
แล้วก็ต้องออกจากห้องเรียนไป คุณครูยังไม่ให้อยู่เฝ้า แค่เดินออกจากห้อง 
มิคาอิลเริ่มมองตาม แล้วก็ร้องไห้ไปตามระเบียนยันบ่ายสองโมงครึ่ง


วันที่ 2 ของการไปโรงเรียน
วันนี้มิคาอิลใส่ชุดพละ ได้ทำกิจกรรม และกายภาพบ้าง

















วันที่สอง มิคาอิลร้องไห้ช่วงเช้าแปปเดียว 
พอคุณครูพาไปเล่นโยนบอลในห้องกายภาพ ก็หยุดร้อง แล้วก็สนุกกับเพื่อนๆ ได้

วันอื่นๆ มิคาอิลเริ่มปรับตัวได้ดีขึ้น หายห่วงไปเปราะนึง
แต่มามาปาปา ห่วงเรื่องงานมาก เพราะลากันกระหน่ำเลยจริงๆ


ขอบคุณทุกคนที่เข้าใจ มินียอมรับว่าเหนื่อยมากที่ต้องรับมือกับหลายๆ สิ่งพร้อมๆ กัน
และต้องทำควบคู่กันไปแบบนี้ ตั้งแต่คลอดมิคาอิลจนถึงปัจจุบบัน
พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แม้ว่าบางอย่างมินียังทำแบบเต็มที่ไม่ได้
ทั้งเรื่องการเลี้ยงดูลูก และเรื่องงาน แต่ก็พยายามทำให้มันดีที่สุด

ชีวิต ณ ขณะนี้มีแค่ไม่กี่อย่างที่มินีมีเป้าหมายที่จะทำออกมาให้ดี คือ
หนึ่ง เรื่อง ลูก มุ่งเป้าไปที่ลูกก่อน อะไรๆ ยังไม่สำคัญเท่าลูก
สอง เรื่อง งานที่ทำ หรืองานอื่นๆ ที่คิดจะทำ ยังไงๆ อินชาอัลลอฮฺ
จะทำออกมาให้ดีเหมือนที่มินีเคยทำมาตลอด 10 ปี ไม่ใช่ว่าไม่เคยพลาดนะค่ะ
แต่มินีเรื่องรู้จากสิ่งที่เคยพลาดพลั้ง มาเป็นบทเรียน 
และประสบการณ์ที่ดีเป็นครูสอนเรา ทำให้เกิดความชำนาญและพลาดน้อยลง
สาม เรื่อง ครอบครัว ตอนนี้เริ่มทำอะไรเพื่อครอบครัวมากขึ้นกว่าเดิม
ไม่คิดเหมือนเมื่อก่อน ที่คิดอยู่ไปวันๆ ให้เวลาผ่านไป 
พยายามหาอะไรให้เป็นรากฐานของครอบครัว
เพื่อให้เกิดความมั่นคงในชีวิตครอบครัวมากขึ้น 
ครอบครัวในที่นี้ไม่ใช่แค่ชีวิตครอบครัวของเราสองคน
แต่หมายถึง พ่อแม่ พี่น้องของเราด้วย ที่เราพยายามจะสร้างมันด้วยกัน
มีหลายโปรเจ็คที่คุยกัน คิดจะทำร่วมกัน อินชาอัลลอฮฺ
ถ้าอัลลอฮฺให้ริสกีมา โปรเจ็คต่างๆที่คิดไว้ คงมีอะไรคืบหน้าบ้าง







เอนทรี่หน้า จะเข้าสู่เหตุการณ์ปัจจุบัน จะพยายามบันทึกให้ทันปัจจุบันนะค่ะ


No comments: