@^^วันนี้เมื่อปีที่แล้ว & ทำอาหารที่พ่อโปรด Miss you....Dad^^ @

22 Oct 2012
Time 10:29LT
@ FlyawayMinee's House
Temp 29C.

ก่อนที่จะเล่าเรื่องวันนี้เมื่อปีที่แล้ว

ขอเล่าเรื่องมิอิลไปรับรองเท้าพิเศษก่อนนะค่ะ

 

วันนี้มีธุระต้องทำเยอะแยะเลย

เริ่มจากที่ทางโรงพยาบาลบีแคร์นัดมิอิลทำกายภาพแต่เช้า

วันนี้เลยต้องออกจากบ้านตอนเช้าพร้อมกันหมด

ตอนแรกตั้งใจจะแวะไปส่งปาปาที่ทำงานก่อน

แต่พวกเราออกจากบ้านเลท (ตามเคย)

เลยให้ปาปาลงที่สถานีรถไฟดอนเมือง

ปาปานั่งรถเมล์ต่อไปเอง ส่วนแม่นีกับมิอิลมุ่งหน้าไปบีแคร์ทันที

ไปถึงที่โรงพยาบาลเลทไป 10 นาที (ขาดทุนเลย) 

แต่นักจิตวิทยา และนักกายภาพก็นั่งรออยู่แล้ว

เสร็จจากทำกายภาพ แวะเข้าบ้านและแวะรับปาปาที่ทำงาน

ก่อนที่จะมุ่งหน้าไปจุฬาฯกันต่อเลย วันนี้มิอิลมีนัดรับรองเท้า

 

 

 

รองเท้าของอิลอิล

 

รองเท้านี้ ถูกออกแบบมาเพื่อรูปเท้าของมิอิลโดยเฉพาะ

ก่อนที่จะตัดรองเท้าคู่นี้ คุณหมอต้องตรวจดูรูปกระดูกของมิอิลก่อน

ซึ่งได้มาตรวจเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว คุณหมอสรุปว่า

มิอิลมีรูปเท้าแบน แล้วเบี้ยว ทั้งสองข้าง แต่ข้างซ้ายจะเบี้ยวมากกว่า

คุณหมอเลยสรุปให้ตัดรองเท้าคู่นี้ ซึ่งทางคุณหมอให้สั่งทำแผ่นรองรองเท้า

ให้เข้ากับรูปเท้ามิอิล แล้วทรงของรองเท้าคู่นี้ จะช่วยล็อคข้อเท้า

เพื่อที่มิอิลจะสามารถเดินเองได้เร็วขึ้น และปลอดภัยต่อกระดูกข้อเท้า

รองเท้าคู่นี้มีราคาถึง 1,530 บาท แต่ด้วยริสกีที่อัลลอฮฺให้

แม่นีไม่ต้องจ่ายตังค์ค่ารองเท้านี้เลย ทางโรงพยาบาลให้เข้าโครงการ

"แก้วตาใจ"ต้องขอบคุณโครงการดีๆแบบนี้มากๆค่ะ

 

 

วกมาเข้าเรื่อง "วันนี้เมื่อปีที่แล้ว"

22 ตุลาคม 2554 ตรงกับวันนี้ 22 ตุลาคม 2555

วันนี้เมื่อปีที่แล้ว เป็นวันสุดท้ายที่พ่อใช้ชีวิตอยู่กับเราที่กทมฯ

วันนี้เมื่อปีที่แล้ว พ่อ แม่ สามี มิอิล และเราต้องอพยพออกจากบ้าน

ตอนตีสอง เพราะน้ำที่ท่วมเข้ามาในหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว

วันนี้เมื่อปีที่แล้วก่อนที่จะอพยพออกจากบ้าน

พวกเราได้ทำเมนูอาหารที่พ่อโปรดมากๆ

 

"ปลาแซลมอนกับสลัดผัดสด"

 

พ่อชอบปลาแซลมอนมากๆ จริงๆ พ่อเป็นคนชอบทานปลา

แต่ปลาแซลมอนนี้เป็นปลาที่พ่อชอบมากที่สุด

คืนนี้เมื่อปีที่แล้วพ่อก็ไม่เชื่อว่าน้ำจะท่วมบ้านที่อยู่

จนตอนตีสองยามมากดกริ๊งหน้าบ้านบอกให้เราเตรียมตัว

เพราะน้ำท่วมเข้ามาในหมู่บ้านแล้ว

พวกเราเตรียมขนกระเป๋าออกจากบ้านทันที

เราได้จัดของเตรียมไว้แล้วล่ะ เพราะเชื่อว่ายังไงน้ำมาแน่ๆ

พวกเราหนีออกมาพร้อมลุยน้ำท่วมเท่าหน้าแข้ง ณ เวลาตีสอง

แม่เล่าให้ฟังว่าคืนนั้นพ่อกลัวเบาะนอนจะเปียกน้ำ

เลยยกเตียงพิงข้างฝาแล้วยกที่สปริงนอนขนาด 5 ฟุต

ตั้งบนตียงอีกที พอพ่อยกเสร็จพ่อต้องกินยาอมใต้ลิ้้น

พ่อหายใจไม่ทัน พ่อเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว

พวกเราหนีน้ำไปนอนที่สนามบินดอนเมือง แล้วช่วงสายๆ

พ่อ แม่ มิอิล บินกลับนราธิวาสทันที เหลือแค่เรากับสามีที่ยังอยู่กทมฯ

ก่อนที่จะขับรถหนีน้ำกลับนราธิวาสหลังจากวันนั้น 4 วันต่อมา

 

และเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เราทำเมนูที่พ่อชอบด้วยความบังเอิญ

พอนั่งกิน เลยทำให้เรานึกถึงพ่อ แล้วทำให้นึกถึงเรื่องราวในวันนั้นได้ดี

เลยจุดประกายอยากเขียนเอนทรี่นี้มาแชร์กัน

ใครอยากลองทำเมนูนี้ ลองดูภาพประกอบได้เลยนะค่ะ

 

หมักเนื้อปลากับเกลือ ซอสถั่วเหลือง พริกไทย

 

 

ทอดกับน้ำมันมะกอกเลยจ้า

 

 

มันฝรั่งต้มสุก

 

 

ต้มมันฝรั่งระหว่างทอดปลา สุกแล้วปอกเปลือกกันจ้า

จัดผักสลัดที่ชอบลงจานตามชอบ

 

 

ปลาสุกพร้อม สลักผักพร้อม น้ำราดพร้อม

 

 

น้ำราด แม่นีดัดแปลงเองนะค่ะ จริงๆ ต้องเป็นมายองเนสสีขาวๆ

แต่เราอยากให้รสชาดแปลกใหม่ เลยใช้นมสดมาต้มกับน้ำซุปปรุงรสด้วย

เกลือ พริกไทยดำ ใส่ครีมนิดนึง มะนาวหน่อย ออกมาเป็นสีน้ำตาล

คล้ายๆ น้ำราดเกรวี่ อิอิ ชอบๆๆ อร่อยดี

 

ทุกคำที่กิน ก็คิดถึงพ่อ พ่อชอบมาก เรารู้ว่าพ่อชอบมากจริง

 

 

ฝากอีกเมนูนึง เพิ่งหัดทำ ได้แรงบันดาลใจจากบล็อคพี่โอ๊ต

 

 Oattoto แห่ง diaryclub 

 

ขออนุญาตมาแชร์ในพื้นที่เล็กๆแห่งนี้นะค่ะพี่โอ๊ต

 

"มันบดผสมปลาบดทอด"

 

 

บดปลากับมันฝรั่ง ปรุงรสด้วยเกลือ

 

ปั้นเป็นก้อนแบนๆ แล้วเอาไปทอดกับน้ำมันมะกอก

 

 

เสร็จแล้ว มิอิลชอบมากๆ

 

 

ถ้าพ่อยังอยู่ พ่อก็คงชอบเมนูนี้

 

คิดถึงพ่อจัง!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 



@ติดตามการรักษาตาของมิคาอิล & นัดเจอเพื่อนสามีทานอาหารญี่ปุ่น^^Follow Up On Problems With The Eye Of Mikail & Meeting Old Friend At Aladin Shushi Restaurant^^@

17 Oct 2012
@ FlyawayMinee's House
Time 21:31LT
Temp 27 C.

 

ก่อนที่จะอัพเดทเรื่องการรักษาตาของมิคาอิล

ขอบันทึกเรื่องคุณแม่ของน้องแอรี่มาเยี่ยมมิอิลที่บ้านก่อนนะค่ะ

 

15 Oct 2012

Time 18:30LT

 

แอรี่ส่งข้อความจะมาที่บ้าน ถามว่าเราอยู่บ้านมั้ย?

เราก็ตอบกลับว่า อยู่จ้า นั่งดู The voice ไม่ได้ไปไหน

แต่แอบแปลกใจว่า เอ๊ะ ! มีเรื่องอะไรหรือป่าวหน่า?

ส่งข้อความกลับไปว่า มีเรื่องอะไรด่วนหรือป่าว?

เพราะแอรี่ไม่ค่อยจะมาบ้านเราเวลานี้ แต่แอรี่ตอบว่าไม่มีไรจ้า

จะมาหาเฉยๆ เราเลยอ่อๆ เครๆ มาเลยจ้า พี่อยู่บ้าน ไม่ได้ไปไหน

 

เอาเข้าจริงเราเซอร์ไพร์มากที่แอรี่พาคุณแม่อ้อย

กับน้องสาวมาเยี่ยมมิอิลถึงบ้าน

เกรงใจมาก ไม่ทันเตรียมตัว บ้านรก แม่อ้อยมีของเล่น

ของขวัญวันเกิดจากพี่แอรี่และพี่มิตซี่มาฝากให้มิอิลอีกด้วย

 

ก่อนหน้านี้แม่อ้อยฝากของขวัญวันเกิดให้มิอิลมาแล้ว ยังเกรงใจอยู่เลย

มาคราวนี้ ก็ยังมีของติดไม้ติดมือมาฝากอีก แม่นีทำตัวไม่ถูกเลย

แต่ก็ขอบคุณแทนมิอิลมากๆ นะค่ะ

 

ของขวัญจากแม่อ้อย

 

 

ของขวัญพี่แอรี่กับพี่มิตซี่ แล้วก็จากแม่อ้อย(อีกแล้ว)

จะเป็นหนังสือรูปสัตว์ ดินสอสี เขียนบนหนังสือแล้วลบได้

หนังสือหัดอ่านตัวเลข หนังสือดีๆ ทั้งนั้นเลย

 

 

ขอบคุณมากๆ อีกครั้งนะค่ะ มิอิลชอบมาก

เล่นทุกเช้าก่อนอาบน้ำเลยค่ะ

 

 

16 Oct 2012

Time 13:00LT

 

 

พบหมอตาที่โรงพยาบาลจุฬาฯ หมอนัดช่วงบ่ายๆ

ไปถึงกันสายกันนิดหน่อย สามีขับรถไปส่งเรากับมิอิลที่โรงพยาบาลก่อน

แล้วขับรถไปส่งคุณยายที่หัวลำโพง คุณยายจะกลับไปนราธิวาส

คราวนี้มิอิลได้ไปทำงานกับแม่นีอีกครั้ง จริงๆ ก็เกรงใจที่ทำงาน

แต่จะให้ทำไงได้ เรายังฝากเลี้ยงไม่ได้ เพราะมิอิลยังไม่เดิน

คลานเองก็ยังไม่แข็งพอ ทางโรงพยาบาลก็เลยยังรับเข้าไม่ได้

คงต้องรอดูอีกสักเดือน ถ้ามิอิลมีพัฒนาการที่ดีขี้น

คงได้เข้า Nursery คุณยายจะได้เหนื่อยน้อยลง

 

แม่แฮปปี้ที่ได้กลับบ้าน

ไม่ว่ามาจะไปไหนก็ต้องแบกต้นไม้ไปด้วย ไหวม่ะ?มา????

 

 

เข้าเรื่องตาของมิอิลต่อดีกว่าค่ะ

 

รอคิวหมอตรวจไม่นาน มิอิลต้องหยอดยาขยายม่านตา

มิอิลร้องลั้นเลย คงจะแสบตา พยาบาลเดินมาหยอดตั้ง 2 ครั้ง

มิอิลไม่พอใจมาก ร้องไห้ อารมณ์ไม่ดีแล้วค่ะ

 

ต้องรอจนม่านตามิอิลขยาย คุณหมอถึงเรียกไปตรวจ

มิอิลไม่ชอบเครื่องมือตรวจตาด้วยมือของคุณหมอมากๆ

มันเป็นเครื่องมือคล้ายปืนเลเซอร์มีแสงไฟสีส้มส่องที่ตา

มิอิลไม่ชอบ ร้องไห้ จนต้องจับนอนขึ้นไปบนเตียง

คุณหมอถลกตามิอิลสุดๆ ใช้เครื่องมือส่องเข้าไปในลูกตาข้างซ้าย

ทำแบบนี้หลายครั้ง เพราะมิอิลดิ้นไม่ยอมให้ตรวจ

แล้วหมอก็ย้ายมาตรวจข้างขวา ตรวจข้างขวาไม่นานมากนัก

 

 

ไปร.พ.จุฬาฯ

 

 

คุณหมอสรุปผลการตรวจในวันนี้ว่า มิอิลจะใช้ตาข้างซ้ายในการดำรงชีวิต

ตาข้างขวาของเขา หมอตรวจเห็นเส้นประสาทตา แต่เล็กมาก

เล็กมากจนตรวจจาก MRI ยังไม่เห็น ซึ่งมิอิลอาจจะไม่ได้ใช้ตาข้างนี้

ปัญหาคือ หมอจะไม่แนะนำให้ผ่าตาออก เพราะตาเขายังเห็นอยู่บ้าง

คุณหมอบอกเราว่า ถ้ามิอิลโตขึ้นแล้ว อาจจะกังวลเรื่องความหล่อ

แล้วค่อยมาคุยเรื่องผ่าตาใส่ตาปลอม แต่ตอนนี้ก็จะไม่ทำอะไรทั้งสิ้น

 

ข่าวดีคือ ก่อนหน้านี้เมื่อเดือนตุลาปีที่แล้ว หมอบอกผลการตรวจครั้งแรกว่า

มิอิลต้องตัดแว่น เพราะตาข้างซ้ายของเขามองเห็นไม่ปรกติ

แล้วผลตรวจตาข้างขวาของมิอิล คือไม่เห็นเลย

 

แต่เมื่อถึงวันนี้ ผ่านไปหนึ่งปี ผลตรวจออกมาดีมาก มิอิลไม่ต้องใส่แว่นตา

เพราะตาข้างซ้ายมิอิลเห็นชัดมาก (ซึ่งผลตรวจต่างจากปีที่แล้วมาก)

และหมอยังบอกว่าตาข้างขวามิอิลยังพอเห็นอยู่บ้าง

(จากเดิมผลตรวจออกมาว่าตาข้างขวาของมิอิลไม่เห็นเลย)

 

ทุกๆครั้งเรามีความหวังว่าผลการตรวจของลูกจะดีขึ้นเรื่อยๆ

ยอมรับว่าเหนื่อยมากกับทุกวันนี้ แต่เราสองคนไม่เคยท้อ

ส่วนนึงมาจากมิอิล ทุกครั้งที่กลับมาบ้านแล้วเห็นหน้าเขา

มันทำให้เรามีแรงฮึดสู้ทุกครั้ง แล้วบอกตัวเองว่าเราต้องทำได้

 

วันก่อนขับรถไปซื้อของกับสามีตอน 5 ทุ่มกว่าๆ อยู่ๆ เราถามสามีว่า

"ทุกวันนี้ คุณมีความสุขมั้ย กับชีวิตครอบครัวที่เป็นอยู่"

สามีตอบแบบไม่คิดเลยว่า มีความสุขมากๆ

สามีบอกว่า เรามีลูกที่เป็นที่รัก ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง

ก็ไม่ได้ทำให้เรามีอุปสรรคการใช้ชีวิตเลย เราอาจจะเหนื่อยอยู่บ้าง

แต่เราก็ไม่เคยท้อกับการที่จะรักษาโรคที่เขาเป็นอยู่ ในทางกลับกัน

มันทำให้เรามีความกระตือรือร้นในการดูแลเอาใจใส่เขามากกว่าด้วยซ้ำไป

 

ซึ่งเราเองก็คิดแบบนั้น เพราะลูก ที่ทำให้เรารู้สึกว่า

ครอบครัวเรามีความหมายมาก มีความสุขได้ ไม่ต่างจากครอบครัวอื่นๆ

ด้วยแรงศรัทธา เราจึงไม่ย่อท้อกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต แล้วผลที่ได้รับคือ

เรามีความหวัง แล้วเมื่อเรารู้ว่าเรามีหวัง แค่นี้เราก็มีสุขมากๆแล้ว

 

หลังจากตรวจตารวมถึงฉีดวัคซีนไวรัสตับ A เข็มแรกเสร็จ

ขับรถออกจากโรงพยาบาลแล้วบ่นๆกับสามีว่าอยากกินอาหารญี่ปุ่นมาก

สามีจัดให้ เลี้ยวรถเข้าเส้นทางพระราม 9 ออกเลียบทางด่วนรามอิทราทันที

แล้วบอกให้เราโทรหาเพื่อนเขาที่พาครอบครัวมาเที่ยวกรุงเทพฯ

นานทีจะได้เจอกัน มากินข้าวอัพเดทชีวิตของแต่ละคนกันมันส์

 

ณ ร้านอลาดิน ซูชิ ร้านญี่ปุ่นที่เราแอบติดใจทุกครั้งที่ได้กิน

ร้านตั้งอยู่ซอยประชาอุทิศ 23 ดินแดง

 

หน้าแม่นี้แอบโทรมนะเนี้ย!

 

 

เรามาถึงร้านกันก่อนครึ่งชั่วโมง เพื่อนของสามีและครอบครัวก็มาถึง

เราสั่งอาหารไว้แล้ว สั่งพนักงานเสริฟว่าค่อยเสริฟอาหารประมาณ 6 โมง

ซึ่งพอเพื่อนมาก็พอดี พร้อมกินเลย แต่สามีเรามีเรื่องพลาดมาก คือ

ลืมโทรชวนเพื่อนสนิท ท่านเลขาฯ โรเซฟ ของเราไปได้ไงเนี้ย?

เลยโทรไปชวนพี่เซฟมา ตอนแรกทำท่าเหมือนจะไม่มา พี่กลัวว่ามาไม่ทัน

แต่พวกเรายืนยันว่าจะรอ พี่เซฟเลยมา พาแฟนสาวที่น่ารักมาด้วย อิอิ

 

 

 

 

 

เมื่อสองหนุ่มมาเจอกัน

พี่มิอิลยังเดินไม่ได้ แต่น้องชามิลเดินเก่งมากๆๆเลย

 

 

รอลุ้นคู่นี้อยู่นะค่ะ

 

 

อาหารอร่อยๆ

 

 

คุณแม่น้องชามิลสวยตลอดๆ

 

ในร้านคุยกันเรื่องงาน ส่วนตัวกันสนุกสนาน

กินกันนานมาก แต่พอเด็กๆ หลับ พวกเราก็ต่างกันแยกย้ายกันกลับ

คงมีโอกาสได้เจอ แล้วมานั่งชิวกินข้าวแบบนี้อีกนะค่ะ

 

เล่ามาซะยาวเลยค่ะ

 

คืนนี้ขอให้มีความสุขมากๆ นะค่ะ

เอนทรีหน้าจะนำเสนอเมนูอร่อยๆ นะค่ะ

 

 

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ



@Mikail's Birthday Party & Visit Our Village ^^ปาร์ตี้เล็กๆ สำหรับมิคาอิล เยี่ยมชมหมูบ้านนีโอซิตี้^^@

7 October 2012
Time 11:30Lt
@ Hangar 4426

 

 

เช้าวันนี้ตื่นมาทำงานค่อยข้างสดใส

มานั่งทำงานที่ออฟฟิตแต่เช้า อากาศยานเช้าวันนี้เย็นๆดีแฮะ 

หรือว่าลมหนาวกำลังจะมาเยือนแล้ว อันที่จริงเราต้องไปอู่ตะเภา

แต่แม่ไม่ค่อยสบาย ห่วงมิคาอิลด้วย เลยให้น้องไปแทนแล้ว

ตัดสินใจอยู่ทำงานที่กรุงเทพฯ ดีกว่า แต่ก็ต้องมาเข้าทำโอเช้าแทน

 

สบายอารมณ์

 

นั่งทำงานไปเรื่อย จนมีเมล์เด้งเข้ามา เป็นเมล์จากแบงค์ที่เราทำบัตรเครดิต

ส่งแจ้งยอดการใช้บัตร ซึ่งก็ส่งเป็นปรกติแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว

แต่ที่ไม่ปรกติ คือ มียอดนึงที่มินีไม่ได้รูด ไม่เคยใช้บริการเลย ยอดเยอะด้วย เลยโทรไปเช็คที่แบงค์ แบงค์บอกว่าจะทำการตรวจสอบให้ ตอนนี้เริ่มกลัวว่า

อาจจะเป็นการโจรกรรมข้อมูลบัตรเครดิตเรา แล้วเอาไปรูดใช้ที่ไหนหรือป่าว??

ตอนนี้จากอารมณ์ชิวๆ สบายๆ กลับกลายเป็นอารมณ์ร้อนรนไปโดยปริยาย..

ได้แต่ขอให้ทุกอย่างมันไม่ร้ายแรงไปมากกว่านี้ แต่ก็ติดตามผลจากแบงค์

ว่าสรุปแล้วมันผิดพลาดตรงไหน ทำไมมียอดเรียกเก็บที่เราไม่ได้ใช้ด้วย

 

 

 

 

4 Oct 2012

@ FlyawayMinee's House

Happy Birth To Mikail

 

 

วันเกิดมิอิลที่ผ่านมา ไม่ได้คิดจะเลี้ยงอะไรเลย อย่างที่บอกเอนทรี่ที่แล้ว

วันนั้นนั่งเขียนไดอารี่ให้มิคาอิล เผื่อตอนเขาโตจะได้เข้ามาอ่าน

สักพักยายแพทโทรมาบอกว่าจะมาหาที่บ้าน เราบอกแม่..แพทจะมาหานะ

แม่เลยจัดการทำสะตอผัดกุ้งให้แพทกิน โทรชวนแอปเปิ้ลด้วย

เหล่าสาวกสะตอ ถ้าลองได้ทำแล้วไม่ชวนเดี๋ยวมีด่า แต่แอปเปิ้ลมาไม่ได้

กลับกลายเป็นว่าวันนั้น เป็นปาร์ตี้วัเกิดๆ ให้มิอิลไปเลย

มิตกับแอร์มาร่วมแจมด้วย

 

 Our Gang

 

 

มิคาอิลแฮปปี้มากๆ

 

 

หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ย้ายมาเล่นในห้องหรรษาของมิคาอิล

นั่งเมาท์ เล่นมิอิลกันสนุกเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หมั่นไส้จริงๆ

 

 

 

ป๋ม 2 ขวบแล้วคั๊บ!

 

 

 

เค้กที่พี่แพทกับพี่ไปร์ซื้อมาฝาก น่ารักมากๆ ค่ะ

 

 

 

ส่วนเค้กนี้ของพี่กอฟ์ท แวะเอามาฝากให้คั๊บ

 

 

5 Oct 2012
@ Neo City
Good Morning, One Friday

วันนี้ตื่นเช้า แล้วรู้สึกว่าอยากจะปั่นจักรยานจัง!

มีจักรยานเป็นของตัวเองเป็นเดือนๆ แล้ว แต่ยังหาเวลาปั่นไม่ได้สักที

 

วันนี้อากาศดีสุดๆ เลยแย่งจักรยานกับสามีมาปั่น

แล้วให้สามีขี่มอเตอร์ไซค์พามิอิลกินลมเล่นแทน มิอิลแฮปปี้สุดๆเลยค่ะ



ถือเป็นการเยี่ยมชมหมู่บ้านที่มินีอาศัยอยู่เลยล่ะกันเนอะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 บ้านสไตล์ฝรั่ง ชอบมาก

 

 

 

 

ในหมู่บ้านจะมีบ้านหลากหลายแบบ

โดยส่วนมาก จะมาสร้างบ้านเองในแบบที่ตัวเองดีไซค์ไว้

 

จะมีส่วนของคอนโดด้วย ซึ่งมินีก็จะอยู่ในส่วนคอนโด

เดี๋ยวพาไปเดินเล่นที่สวนในหมู่บ้านก่อนนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 สวนนี้เพิ่งได้มีการทำขี้นมาใหม่ อยู่ช่วงท้ายๆๆของหมู่บ้าน

น่ารักดีค่ะ มีดอกไม้ที่ทางหมู่บ้านปลูกขึ้นมาใหม่เยอะเลย

 

พามิอิลไปเดินย้ำน้ำค้างบนหญ้า โบราณเชื่อว่า จะช่วยให้เด็กเดินเก่งขึ้น

มิอิลเดินย้ำบนหญ้าใหญ่เลย เขาชอบมาก อากาศก็ดีสุดๆ

 

 มาดูในสวนหน้าบ้านมินีบ้างดีกว่า

ดอกไม้สวยๆ ก็เยอะนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่เรานั่งใจลอย เลยแช๊ะมาได้รูปนึง

 

 

 

แล้วจะมาปั่นบ่อยๆ นะ

 

 

 

เป็นอีกหนึ่งวันสบายๆ

 กับคนที่เรารัก แค่นี้ก็สุขใจแล้วค่ะ

 

 



@Mikail is 2 years old^^ ป๋มอายุครบ 2 ขวบแล้วนะคั๊บ^^@

4 Oct 2012
Time15:45LT
@ FlyawayMinee's House
Temp 30 C.

 

 

ค้างเรื่องที่อยากจะเล่ามาหลายตอน

แต่วันนี้ขอลัดคิวมาเขียนเรื่องมิคาอิลครบ 2 ขวบก่อนนะค่ะ

 

มิคาอิลฉลองวันเกิดครบ 2 ขวบ

ด้วยการที่มิคาอิลนอนกลิ้งตกเตียง

เมื่อคืนช่วงตี 4 กว่าๆ มิคาอิลนอนเบียดหมอนข้าง

มามาเอาหมอนข้างมากั้นระหว่างเตียงของมิอิลกับเตียงของมามา

เพราะเบาะนอนมิอิลเปียกฉี่ มามาเลยเอาไปตากแดดฆ่าเชื้อ

มิอิลเลยต้องนอนบนเตียงมามาปาปาไปก่อน

มิอิลเป็นเด็กนอนซนมาก พยายามเบียดจนเตียงของเขาเลื่อน

แล้วเจ้าหนูก็กลิ้งตกเตียง ร้องไห้ดังลั่น มามาปาปาตกใจตื่น

เสียงอะไรดังตุ๊บ! เห็นมิอิลกองอยู่บนพื้น

แต่มิอิลก็ไม่ได้เป็นอะไร เพราะเขาเอามือค้ำไว้

หัวมิอิลไม่ได้ฟาดพื้น โชคดีไป

 

นั่งขำกับปาปาว่านี่มิอิลฉลองวันเกิดให้ตัวเอง

ด้วยการนอนกลิ้งตกเตียงซะงั้น!

 

วันนี้มิอิลครบ 2 ขวบ

ตอนแรกมามาตั้งใจจะทำคลิปวิดิโอของมิอิลตั้งแต่แรกเกิด

แต่มามาไม่มีเวลาเลย งานค่อยข้างยุ่ง คุณยายก็ไม่สบายด้วย

สิ่งที่ตั้งใจไว้ก็โดนพลัดไปเรื่อยๆ

มามาเลยมาเขียนบล็อกเรื่องหนูแทน

 

2 ขวบแล้ว มิอิลโตขึ้นเยอะมาก ตัวสูงใหญ่

ตอนนี้น้ำหนักมิอิล 15 กิโล สูง 95 ซม.

มิอิลมีพัฒนาการดีขึ้นเรื่อยๆ

แต่เรื่องกล้ามเนื้อมัดใหญ่ก็ต้องทำกายภาพต่อเรื่อยๆ

พัฒนาการด้านภาษาดีมากๆ เป็นเด็กอารมณ์ดี ชอบฟังเพลง

ชอบมีเพื่อนๆ มาเล่นด้วย ชอบฟังนิทาน

 

มิอิลได้ของขวัญจากปาปามามาเป็นเสื้อผ้าจาก ร้าน H&M

 

 

 

กว่าจะได้ถุงนี้มาต้องต่อแถวยาวเป็นกิโลๆเลย

 

 

บรรยากาศการต่อคิวเข้าร้าน มามาก็บ้าใช่ได้เลยนะ

 

 

 

มิอิลชอบหมวกจาก H&M ใบนี้มากๆ ใส่ไม่ยอมถอดออกเลย

 

มิอิลได้ของขวัญล่วงหน้าก่อนวันเกิดด้วยซ้ำ

 

ตุ๊กตาไม้รูปทหารอังกฤษ จาก Mr. Ed ส่งตรงจากอังกฤษเลยนะ

Lego เฮลิคอปเตอร์ กับ Lego รถถังจาก Capt. โต

ขอบคุณมากๆ นะคั๊บ

 

มาดูพัฒนาการด้านความเจริญเติบโตของมิอิลกันดีกว่านะ

 

4 Oct 2010

เวลา 14:23น.

 

ณ โรงพยาบาลบีแคร์ เมดิคอลเซนเตอร์

 

ป๋มอายุ 1 วันคั๊บ

 

 

มิอิลอยู่ในตู้อบนาน 7 วัน

ก่อนจะถูกส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาจุฬาตอนอายุได้ 11 วัน

 

 

อายุ 1 เดือน

 

 

 

อายุ 3 เดือน

 

 

 

อายุ 4 เดือน

 

 

 

อายุ 5 เดือน

 

 

 

อายุ 6 เดือน

 

 

 

อายุ 7 เดือน

 

เป็นช่วงเวลาที่มิอิลอยู่กับอาเยาะมากที่สุด

 

 

 

อายุ 8 เดือน

 

 

 

อายุ 9 เดือน

 

 

 

อายุ 11 เดือน

(มามาตายับมากๆ)

 

 

 

อายุ 1 ขวบ

 

 

 

อายุ 13 เดือน

 

 

 

อายุ 14 เดือน

 

 

 

อายุ 15 เดือน

 

 

 

อายุ 16 เดือน

 

 

 

อายุ 17 เดือน

 

 

 

อายุ 18 เดือน

 

 

 

อายุ 19 เดือน

 

 

 

อายุ 20 เดือน

 

 

 

อายุ 21 เดือน

 

 

 

อายุ 22 เดือน

 

 

 

อายุ 23 เดือน

 

 

 

2 ขวบแล้วนะคั๊บ

 

มามากับปาปาขอให้หนูมีความสุข เป็นเด็กที่สดใส

ร่าเริ่ง แข็งแรง เป็นที่รักกับทุกๆ คน

ขอให้อัลลอฮฺประทานพรอันประเสร็จแก่หนูตลอดไป

 

มามารักหนูนะคั๊บ!!