@ Hangar 4426
Time 10:30LT
Temp 27C
ผ่านมาจะหนึ่งอาทิตย์แล้วในการเริ่มต้นปี 2013
มีเรื่องมากๆ ลูกชายป่วยรับปีใหม่ต้นปี หาหมอหลายรอบ
แม่ก็ไม่ค่อยสบาย มินีเองก็ท้องเสียอย่างหนัก
และสามีก็เป็นเหมือนมินีตามๆกันไป
แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรมากมาย ส่วนในเรื่องการทำงาน
มินีกลับชอบและสนุกกับการทำงานในช่วงเวลานี้มากที่สุด
ทำงานแล้วมีความสุข สบายใจมากๆ ด้วย ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน?
ขอเล่าย้อนเมื่อตอนวันที่ 1 มกราคม 2556
ได้พาครอบครัวออกไปทานข้าวนอกบ้าน แต่กลับมาเคาว์ดาว(หลับ)ที่บ้าน
1 Jan 2013
เป็นวันทำงานของมินี ก็มาทำงานตามปรกติ งานไม่ได้ยุ่งอะไรมาก
แค่ต้องมีการเตรียมเรื่องการขอเปอมิตให้กับเครื่อง
ที่จะบินเข้ามาที่กรุงเทพฯ และกระบี่ และที่อื่นๆ
ช่วงบ่ายแก่ๆ ก็กลับไปรับแม่ มิอิล ปาปา
เราจะออกไปเที่ยว กินข้าวนอกบ้านกันที่สยามพารากอน
มาถึงพารากอนช่วงเย็น แวะเข้าไปดูเสื้อผ้าของ H&M ก่อน
จะบอกว่าคุณแม่เขาชอบกางเกงเลคกิ้งของยี่ห้อนี่มาก
เขาเลยชวนเราเข้าไปดู แต่คนในร้านเยอะมากๆ กำลังเซลล์ด้วย
กางเกงคุณแม่ก็ไม่ได้ มินีเองก็ไม่ได้อะไร ดูเสื้อผ้าให้มิอิลก็ไม่ได้อะไรมา
ออกจากร้านไปหาร้านอาหารกันดีกว่า วันนี้เราจะกินมื้อเย็นที่นี่
@Siam Paragon@
ไปสะดุดร้าน Cafe' Fish @ Siam Paragon
ร้านนี้มีแต่อาหารทะเล เลยลองเข้าลองกินร้านนี้สักหน่อย
@Cafe's Fish@
@Our Family@
อาหารที่นี่ก็อร่อยทุกอย่าง มิอิลชอบพาสต้าครีมซอสมากๆ
มินีชอบกุ้งเผ่า แม่ชอบทุกอย่าง ปาปากินทุกอย่าง แถมบอกว่าอร่อยมาก
ตอนที่นั่งกินอาหาร แม่เอ่ยขึ้นมาพร้อมน้ำตาว่า
"พ่อแกชอบกินอาหารแบบนี้มาก"
จริงๆด้วย อาเยาะชอบกินอาหารทะเลมาก บรรยากาศเลยกลับเศร้าขึ้นมาทันที
ไม่เป็นไรเนอะ เรานึกถึงสิ่งที่พ่อชอบ นั้นหมายความว่า เรายังนึกถึงเขาเสมอ
จะได้ไม่ลืมอ่านกรุอ่านให้เขาทุกครั้งหลังละหมาด
อิ่มจากที่นี่ เดินเล่นไปเรื่อยเน้นวินโดชอปปิ้งเสียมากกว่า
หลังจากนั้นมินีชวนปาปาขับรถออกจากพารากอนไปดูไฟสวยๆกัน
ก่อนจะกลับบ้านไปเคาว์ดาว (แต่พวกเราหลับกันสบาย) อิอิอิ
ขับรถไปตั้งแต่ถนนราชดำเนิน ผ่านวัดพระแก้ว กลับไปทางวังสวนจิตรลดา แล้วก็กลับบ้าน ระหว่างทางไม่ได้แวะลงไปถ่ายรูป ถ่ายกันบนรถนี่แหละ
แค่ดูไฟข้างทาง แต่เก็บภาพสวยๆ ไว้ในจินตนาของพวกเราแทน
หลังจากวันปีใหม่ มินีก็ได้หยุดอยู่บ้านพักผ่อน 2 วัน
ทำงานช่วงวันหยุดยาวหลายวันแล้ว วันรุ่งขึ้นมิอิลก็ป่วย
วันถัดมาแม่ก็ป่วย มินีเองมาป่วย มิอิลดันท้องเสียอีก ปาปาก็ท้องเสีย
จำได้ว่าปีที่แล้วเราไม่ป่วยเลย แต่พอช่วงใกล้ปีใหม่ มินีสุขภาพแย่มาก
เป็นหวัดไม่หายสักที ยิ่งอากาศช่วงนี้เย็นๆหนาวๆ ด้วยแย่เลย
มินีลองนึกย้อนกลับไปช่วงต้นปีที่ 2012 ว่ามินีได้ทำอะไรไปบ้าง
มีหลายเหตุการณ์เข้ามาในชีวิต ทั้งเรื่องเสียใจที่สุด แต่ก็มีเรื่องน่ายินดีอยู่บ้าง
January 2012
มันช่วงที่ชีวิตเสียใจหาอะไรมาเปรียบไม่ได้
จริงๆ พ่อจากไปเมื่อ 28 Dec 11 ซึ่งอยู่ในช่วงสิ้นปีพอดี
พ่อจากไปแบบที่พวกเราไม่ทันตั้งตัว แต่มินียังโชคดีกว่าพี่สาวและน้องชาย
ที่กลับไปเจอหน้าพ่อ ทันที่จะพูดคุยกับพ่อในช่วงระยะเวลาสุดท้ายของพ่อ
ถึงแม้พ่อจะไม่ได้พูดคุยโต้ตอบมินี เพราะอุปกรณ์ทางการแพทย์
ที่ติดตั้งเต็มตัวพ่อ แต่พ่อก็รับรู้ในสิ่งที่พูดทุกอย่างโดยการพยักหน้า
กลายเป็นช่วงปีใหม่ที่แย่ที่สุดในชีวิตของเรา
February 2012
หลังจากงานศพพ่อผ่านไป เรากลับมากรุงเทพฯ เพราะมิอิลมีนัดทำ MRI
แม่เองก็ยังเสียใจจนไม่สามารถอยู่บ้านที่นราธิวาสได้
แม่ขอขึ้นมาอยู่กับมินีที่กรุงเทพฯ ช่วงเวลาแบบนี้ปล่อยให้แม่อยู่คนเดียวไม่ได้
พอดีทางบริษัทฯ จัด Outting ที่ระยอง มินีเลยพาแม่ไปด้วย
อย่างน้อยแม่คงไม่เหงา และกลับมาสดใสขึ้นบ้าง
ส่วนมิอิลตื่นเต้นมาก เพราะเป็นการเที่ยวทะเลครั้งแรกของเขาเลย
ที่สำคัญในงานเลี้ยง ครอบครัวเราจับรางวัลได้รางวัลที่ 2 ด้วย ดีใจมากๆ
March 2012
เดือนนี้มินีอายุเพิ่มขึ้นอีก 1 ปี แต่ทุกอย่างก็ยังคงเหมือนเดิม
เดือนมีนาคมเมื่อปีที่แล้ว งานเริ่มเยอะขึ้น ออกไปทำไฟล์ทบ่อยขึ้น
แต่ยังคงเป็นการทำงานในกรุงเทพฯ ยังไม่ได้ออกต่างจังหวัด
มิอิลก็เริ่มโตขึ้นๆ แต่ตอนนั้นเรายังเป็นกังวลเรื่องพัฒนาการของมิอิลมาก
ไม่คลาน ไม่เดิน ไม่พูด แต่มามาก็ยังเห็นว่ามิอิลเป็นเด็กน่ารักตลอด
มิอิลไม่ค่อยร้องไห้งอแงให้มามาเป็นกังวลเลย
April 2012
เดือนนี้งานบินถ่ายภาพใกล้เสร็จ แต่งาน Ground handling มากขึ้น
เพราะเข้าช่วงเทศกาลสงการต์ ทำไฟล์ทช่วงนี้เป็นอะไรที่ทรมานมาก
เพราะอากาศที่กรุงเทพฯ ร้อนสุดๆ
ส่วนมิคาอิลก็ไปฟังผล MRI ผลจากการทำ MRI แล้วเป็นกังวลมาก
เลยต้องไป Consult กับหมอระบบประสาท แล้วสุดท้ายแล้ว
หมอระบบประสาทก็บอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงโล่งใจมากๆ
เพราะสภาพทางกายภาพ และร่างกายมิอิลแข็งแรงมาก
ไม่มีอาการของผลข้างเคียงจากผลตรวจของ MRI เลยได้บอกผลไว้
และตอนนี้มินีห่วงแค่เรื่องตาและพัฒนาการของเขา
May 2012
เดือนนี้มิคาอิลได้เข้าร่วมกลุ่มส่งเสริมพัฒนาการที่โรงพยาบาลจุฬาฯ
มิอิลปรับตัวเข้ากับเด็กในกลุ่มได้ดีมาก เขาชอบที่จะมีกิจกรรมร่วมกัน
สนุก ร่าเริงที่ครั้งที่มาเรียนที่นี่ ไม่เคยงอแงเลยสักครั้ง
Jun 2012
กิจกรรมเดือนนี้มีแต่ความหวานของสองคู่รักเพื่อนร่วมงานเข้าสู่ประตูวิวาห์
คู่ของเก๋บัญชีกับศิษย์การบิน และคู่ของพี่แน๊ตกับน้องมุกการตลาด
เดือนนี้มิอิลได้ออกงานอย่างเป็นทางการ แต่งตังหล่อไม่แพ้เจ้าบ่าวเลย
July 2012
เดือนนี้เริ่มเข้าสู่เดือนอันศักดิ์สิทธิ์ของชาวมุสลิมทั่วโลก
เดือนนี้เกือบทั้งเดือน มิอิลอยู่กับเราโดยที่ไม่มีคุณยายช่วยเลี้ยง
คุณยายกลับไปถือศีลอดที่บ้านนราธิวาส และก็ทำบุญให้พ่อในช่วงเดือนนี้ด้วย
ส่วนมินีก็วุ่นขายนาฬิกาเงินรายได้ทั้งหมดเอาไปบริจาคที่มัสยิดสะพานใหม่
ผู้ซื้อได้บุญด้วย ขายได้เยอะมากๆๆ อัลลอฮฺให้ริสกีจริงๆ
Aug 2012
เดือนนี้เริ่มเข้าช่วง 10 คืนสุดท้ายของเดือนรอมดอม
พวกเรามีแผนจะกลับไปออกบวชที่บ้าน
และในช่วงเดือนนี้บริษัทมินีมีโปรโมทงาน
และแล้วชาว RSW ก็มียูนิฟอร์มแบบเป็นทางการเป็นครั้งแรก
สีน้ำเงินสดใส ใส่แล้วสวยเวอร์ ดูดีมากๆ อิอิอิ
(แอบชมกันเอง เพราะแพทตี้ น้องในแผนกเป็นคนออกแบบเอง)
และเดือนนี้มิอิลก็สามารถเลื่อนชั้นเรียน เข้าไปเรียนในชั้นที่สูงขึ้น
นั้นก็หมายความว่าพัฒนาการของเขาพัฒนาได้ดีกว่าเดิม
จนนักจิตวิทยาและคุณหมอให้เลื่อนชั้นได้
มามาภูมิใจในตัวหนูมากๆนะ
Sep 2012
เดือนนี้มิคาอิลเข้าเรียนในชั้นเด็กโต ห้องผีเสื้อ มิอิลมีเพื่อนใหม่เยอะขึ้น
พัฒนาการของเด็กชั้นนี้ต้องสามารถช่วยเหลือตัวเองได้แล้วในบางอย่างเช่น
สามารถบอก และควบคุมการขับถ่าย ใส่ถุงเท้า รองเท้าเองได้
ตักอาหารกินเอง รู้จักรอคอย ดูดนมหรือน้ำจากหลอดได้ ฯลฯ
ซึ่งมิอิลสามารถรอคอยได้ ดูดนมจากหลอดได้
แต่ไม่สามารถบอกหรือควบคุมการขับถ่ายได้ ยังใส่ถุงเท้ารองเท้าเองไม่ได้
แต่มามาเชื่อว่าอีกไม่นานมิอิลก็จะทำได้
Oct 2012
เดือนนี้มิคาอิลอายุครบ 2 ขวบ มามาปาปาไม่ได้จัดงานวันเกิดให้เหมือนปีแรก
เพราะมานั่งคิดแล้วว่าในอิสลาม เขาไม่ได้ส่งเสริมให้มีงานเลี้ยงวันเกิด
แต่มามากับปาปาก็มีของขวัญเล็กๆน้อยๆ ให้เป็นขวัญกำลังใจ
แถมมิอิลยังได้รับของขวัญจากพี่ๆ น้องๆ ของมามาที่ทำงานด้วย
ขอบคุณมากๆนะค่ะ ที่รักและเอ็นดูมิอิลของมาโดยตลอดอย่างบริสุทธิ์ใจ
Nov 2012
เดือนนี้มิคาอิลมีนัดผ่าตัดดึงอัณฑะข้างซ้ายให้ตกลงอยู่ในถุงอัณฑะ
ก่อนหน้านี้มิอิลมีไข่ข้างเดียว ที่อยู่ในถุง อีกข้างมันอยู่ในช่องท้อง
มินีละหมาดขอดุอาขอให้ไข่อีกข้างลงในถุงเอง มิอิลจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว
แต่สุดท้ายมิอิลก็ต้องผ่าตัดอยู่ดี แต่อัลลอฮฺก็ให้การผ่าตัดผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
ตอนนี้มิอิลก็มีไข่สองข้างแล้ว แต่เป็นไข่ที่มีขนาดเล็กกว่าปรกติ
ก็ต้องรอดูว่าหมอจะทำการรักษายังไง ขอแค่ให้เขาเป็นปรกติมากที่สุดเท่า
แค่นี้มามาปาปาก็พอใจมากแล้ว อัลลอฮฺต้องให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่มิอิลแน่นอน
Dec 2012
เดือนนี้ลมหนาวเริ่มพัดเข้ามาแบบจริงจัง
แต่ดูเหมือนสุขภาพร่างกายของพวกเราในครอบครัวแย่ๆ ชอบกล
จะด้วยเรื่องอากาศที่เปลี่ยนแปลงบ่อยๆ ด้วยมั้ง
เดือนนี้มิอิลมีพัฒนาการที่ดีเยอะมาก เช่น
บอกว่าจะถ่าย (แต่จริงๆก็ถ่ายในแพมเพิสเรียบร้อยแล้ว)
พูดได้เยอะขึ้น พูดตามปาปามามาเป็นประโยคยาวๆ ได้มากขึ้น
สามารถดึงกางเกงได้เอง แต่มามาต้องคอยช่วยดึงข้างหลังให้
บอกความรู้สึกด้วยการพูดให้ปาปามามาเข้าใจมากขึ้น
และอีกหลายๆอย่าง ที่มิอิลสามารถทำให้ปาปามามาประทับใจมากๆ
และเดือนนี้มินีและครอบครัวไปกลับบ้านที่นราธิวาส
ซึ่งเป็นเดือนที่ครบรอบ 1 ปีของการจากไปของพ่อ
เดือนธันวานี้เป็นเดือนแห่งการเปลี่ยนแปลงจริงๆ
เป็นเดือนที่พี่ชายรู้ผลว่าต้องจากบ้านไกลไปอยู่ต่างแดน
เป็นเดือนที่เราหนักใจกับการทำงาน เพราะงานเยอะมากๆ
เป็นเดือนที่ทำให้รู้ซะตาชีวิตของมนุษย์เงินเดือนอย่างเราๆ
แต่ก็เป็นเดือนที่ได้ใช้เวลาอยู่กับครอบครัวมากกว่าเดือนอื่นๆ
ซึ่งที่ผ่านมาตลอดทั้งปี 2012 มีหลากหลายรสชาดมากๆ
เศร้ามากก็ตอนพ่อจากไป แต่ก็มีเรื่องยินดีมากๆ คือ
เรื่องโรคที่มิอิลเป็นมีแนวโน้มจะดีขึ้นเรื่อยๆ
ผลการผ่าตัดของมิอิลผ่านไปได้ด้วยดี
2012 เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงจริงๆ
เป็นปีที่เริ่มมีคนเกลียดมินีแบบเบาๆ แต่ไม่ได้ทำให้เราแย่
เพราะรู้ที่มาของการเกลียดแล้ว เลยเข้าใจตัวคนที่เกลียดเรามากขึ้น
มีตัวแปรหลายอย่าง สิ่งรอบตัวมากมาย มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียดเป็นธรรมดา
จะให้ทุกคนมาถูกใจตัวเราหมดก็คงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
ปี 2012 เป็นปีที่เห็นความชัดเจนของสิ่งรอบๆตัว
ทั้งเรื่องชีวิต เรื่องครอบครัว เรื่องงาน และอนาคตต่อไปจากนี้
ปี 2012 ทำให้มินีไม่มีความเป็นเด็กหลงเหลืออยู่เลย
สืบเนื่องจากที่มินีสูญเสียพ่อไป ทำให้คิดได้หลายๆ อย่าง
ทำให้รู้ว่าคนเราจะรู้ตัว หรือคิดอะไรหลายๆอย่างได้
ก็ตอนที่เราต้องสูญเสียคนที่รัก ของรัก หรือสิ่งที่เป็นที่รักไปก่อนทุกครั้ง
ส่วนปีนี้ปี 2013 มินีตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตให้ปรกติมากที่สุด
ไม่มาก ไม่น้อยเกินไป เน้นที่ตัวลูกและแม่ อยากทำให้พวกเขามีความสุขที่สุด
มีแพลนลิสไว้ที่ตั้งใจจะทำให้สำเร็จภายในปีนี้ อินชาอัลลอฮฺ
ขอให้ทุกคนที่มีความฝัน แล้วลงมือทำประสบแต่ผลสำเร็จนะค่ะ
ขอให้มีความสุขตลอดปี ตลอดไป อัลลอฮฺคุ้มครองทุกคนค่ะ
No comments:
Post a Comment