Temp:Moderate or heavy rain shower
4 เมษายน 2012
มิคาอิลอายุครบ 1 ขวบครึ่งแล้ว
ตอนนี้มิคาอิลกลับไปอยู่บ้านที่นราธิวาส เพราะคุณยายต้องกลับบ้านทำบุญให้คุณตา
ช่วงนี้ปาปากับมามาเลยเหงา แอบคิดถึงลูกมากมาย กว่าจะได้เจอกันก็หลังสงกรานต์เลย
ได้แต่โทรคุยกับลูก เล่น skype บ้าง มิอิลเห็นหน้าปาปากับมามาก็กระโดดเหมือนดีใจ
18 เดือนแล้ว มิอิลมีพัฒนาการที่ค่อยเป็นค่อยไป จะช้ากว่าเด็กปรกติ
เนื่องจากโรค SOD ที่เขาเป็นมาแต่เกิด
แต่มิอิลก็มีนัดเจอกับคุณหมอพัฒนาการที่โรงพยาบาลจุฬาฯ เป็นประจำอยู่แล้ว
อย่างล่าสุดหมอก็บอกว่า มิอิลมีพัฒนาการที่ดีมากๆ ถ้าเทียบกับเด็กที่เป็นโรค SOD ด้วยกัน
เพราะมิอิลเป็นเด็กที่อยากเรียนรู้ ชอบเข้าสังคม สังเกตุจากการที่เวลามีคนมาล้อมเขาเยอะๆ
เขาจะชอบเล่นด้วย บางครั้งถึงเวลานอนก็ไม่ยอมนอน เพราะห่วงเล่น ไม่กลัวคนเลย
ได้ยินคุณหมอบอกแบบนี้ เราก็ชื่นใจมากๆ
ไม่มีความต้องการอะไรที่มากไปกว่าต้องการเห็นลูกเป็นเด็กร่าเริง สุขภาพแข็งแรง
ภาพจากพี่ Areena
พัฒนาการโดยรวม มิอิลเป็นเด็กที่ไม่คลาน ยังไม่ยอมเดินเอง
แต่จับมือเขาแล้ว เขาก็ดึงตัวเพื่อให้ยืนได้เอง กำลังแขนเขาเยอะดีใช้ได้
พูดจายังไม่เป็นภาษา ได้แต่ ปาปา มามา แล้วก็แนนแนน ซึ่งแปลว่าจะกินนม
มิอิลไม่งอแง ขนาดโดยมดกัดจนบวมมากๆ ก็ไม่ร้องไห้ เป็นเด็กร่าเริงมากๆ
ป๋มชอบเต้นรำคับ
ปาปากับมามาขอให้มิอิลโตมาเป็นเด็กที่มีสุขภาพแข็งแรงทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจนะคับ!
1 เมษายน 2012
ย้อนไปเมื่อวันที่ 1 เมษายน วันหยุดของเราตรงกับวันอาทิตย์พอดี สามีหยุดอยู่แล้ว
เลยชวนสามีไปเดินเล่นที่ Central World เพราะนัดกับเพื่อนช่วงเย็นไปกินเนื้อย่างกัน
จริงๆ เราเองก็จะไปทำธุระแถวนั้นเหมือนกัน หลังจากเสร็จธุระ เราหิวมาก
เลยชวนสามีไปหาอะไรกินที่มาบุญครอง เดินไปเรื่อย แต่เดินค่อนข้างเร็วนะ เราหิวมาก
ดันไปเห็นนิทรรศการถ่ายภาพกลางแจ้งของ Jean-Marie Perier / Polka เลยแวะเข้าไปชมสักหน่อย
หลงไหลในงานของเขาเลย ภาพถ่ายส่วนมากจะเป็นภาพเหล่าดีไซน์เนอร์ชื่อดังของโลก
เขาถ่ายทอดได้สมบูรณ์แบบ ทั้งทางด้านอารมณ์ และองค์ประกอบของภาพ
ชุดนี้เด่นที่สุด
มาสะดุดชุดสุดท้ายนี้แหละ เรายืนมองอยู่นานมาก
แล้วเอามือถือขึ้นมาถ่าย
ในใจแอบคิดว่า นี้แหละชุดแต่งงานในฝัน
แต่เราแต่งงานแล้ว เลยได้แต่แอบชื่นชม
ระหว่างนั้นก็มีช่างภาพที่มาชมงานก็มาถ่ายรูปเหมือนกัน
เราก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเขามาถ่ายรูปนี้เหมือนกัน
แต่เราเริ่มสังเกตุเห็นว่า เอ๊ะ! เขาก็จะถ่ายรูปนี้เหมือนกันนะ เราเลยถอย
แต่พอเราถอย ช่างภาพคนนั้นก็เอากล้องลง แล้วบอกว่า ช่วยยืนท่าเดิมได้ไหม?
เรางงอ่ะ มองหน้าสามี สามีก็ได้แต่ยิ้ม แต่ก็ยืนให้เขาถ่าย ใจง่ายเนอะ งึมๆๆ
แต่ในใจก็แอบสงสัยว่าเขาจะถ่ายรูปเราไปทำไหมหน่า?
ภาพนี้เป็นคำตอบเลยค่ะ
หลังจากที่มาทำงาน นักบินต่างชาติที่บินโปรเจคถ่ายภาพทางอากาศที่บริษัทฯ
เขาอ่านหนังสือพิมพ์ Bangkok Post ฉบับวันที่ 2 เมษายน 2012
เขาเห็นภาพนี้ในหน้าหนังสือพิมพ์ เลยถ่ายเก็บมาให้
แล้วเขาเอามาถามเราว่า นี้ใช่เราหรือป่าว?
งงมาก แล้วเพิ่งจะเข้าใจว่า ช่างถ่ายภาพที่มาขอถ่ายรูปเรา เขาเป็นนักข่าวนั้นเอง
เพื่อนๆที่ออฟฟิตแซวเราใหญ่เลย นักบินต่างชาติก็แซวเราว่าดังใหญ่แล้ววว
ส่วนตัวเราชอบดูงานศิลปะแบบนี้มาก ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นคนที่มีหัวศิลปะกับเขาเลย
แต่เราก็ชอบชื่นชมผลงานแบบนี้ ดูแล้วทำให้จิตใจสงบดี
"ฉันรักศิลปะ"
มีความสุขมากๆ นะค่ะ
No comments:
Post a Comment