iTime

Tuesday, April 21, 2015

@^^เดือนมีนา เดือนของฉันจริงๆ^^My March, My Month^^@

21 Apr 2015
Time 09:30LT
@ FlyawayMinee's House
Temp 32C

หายจากไดอารี่ไปนาน
เหนื่อยจากการทำงาน เลยไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาบันทึก

วันนี้จะมาบันทึกตั้งแต่ช่วงต้นเดือนมีนา ช่วงวันเกิดของมินีเลยละกัน



9 Mar 2015
Happy Birth Day To Me


วันเกิดปีนี้ทำเค้กให้ตัวเองแต่ไม่ได้ทานเอง 
แต่เอาไปให้น้องๆที่ออฟฟิตทานแทน
คือ หลายๆ คนทักว่าวันเกิดตัวเอง แทนที่จะได้เค้กจากคนอื่น
แต่กลับทำเค้กให้คนอื่นทานซะงั้น! คือ ตั้งใจทำเค้ก 
แต่จริงๆแล้วมินีก็ไม่ค่อยจะชอบทานของหวานเท่าไหร่ แต่ชอบทำมากกว่า





@ เค้กวันเกิดที่ทำเอง แต่ไม่ได้ทานเอง @

ได้ของขวัญวันเกิดน่ารักๆ จากน้องๆ ที่ออฟฟิตด้วย
แต่อิลคิดว่าเป็นของเขา ไม่ใช่ของมามา



@ ของป๋ม @


@ ก๊าบๆๆ @

ช่วงเย็น คุณสามีก็พาไปทานอาหารนอกบ้าน มิคาอิลและคุณยายก็ไปด้วย
วันนี้เราอยากทานอาหารอิตาเลียน เลยไปทานที่ร้าน ฟาฮาน่า ตรงพระรามเก้า ติด เดอะไนน์





@ มิคาอิลชอบลาซานญ่ามากๆ @


19-28 Mar 2015

หลังจากวันเกิดผ่านไป เป็นช่วงที่งานยุ่งมาก ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด
มินีไม่ได้ไปต่างจังหวัด อยู่กรุงเทพฯแทน แต่บอกได้เลยว่าเป็นช่วงที่ทำงานยุ่งมากๆ
เหมือนสมัย 8-9 ปีที่แล้ว ที่มินีไม่มีผู้ช่วย ต้องทำเองคนเดียว ดีหน่อยที่มีพี่อาทมาช่วงทำไฟล์ทด้วย


@ ตารางงานที่ต้องรับมือ @

เริ่มไฟล์ทแรก ตอนตีสองของวันที่ 20 มีนา เป็นไฟล์ทขนผู้ป่วย
ไม่มีอะไรยุ่งมากมาย ทุกอย่างเรียบร้อย และทำไฟล์ทเสร็จตอนตี 4 กว่าๆ
มินีกลับบ้านไปนอนก่อน แล้วค่อยออกมาทำงานอีกครั้งช่วงสายๆ 
เพราะตอนบ่ายโมงจะมีอีกไฟล์ท ที่เป็นเครื่อง B747 VVIP ของลูกค้าเก่าแก่ของเรา


@ VVIP FLT @

ไฟล์ทนี้ทั้งหลังเป็นคนยิว และมินีก็ต้องทำไฟล์ทนี้แบบหลีกเลี่ยงไม่ได้
คือจริงๆ ก็ไม่ได้เกี่ยงว่าจะทำไฟล์ทไม่ได้นะ แต่เคยเจอประสบการณ์กับคนยิว
ที่มินีเคยยืนข้างๆ เคาร์เตอร์เช็คอินของเขา สตาฟของเขาเดินเขามาถามเลยว่า
มายืนมองอะไร ทำไมมายืนตรงนี้ คือ มันเป็นอะไรที่ระแวงมุสลิมมากๆ
ทั้งๆที่มินียืนรอเพื่อนอีกคนเท่านั้น ไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย

เลยทำให้มินีรู้สึกว่า ผู้โดยสารที่เป็น VVIP ยิวกรุ๊ปนี้ จะแสดงอาการอะไรกับเราหรือป่าว?
พอเครื่องลง คนติดตาม VVIP ก็โวยวายทันที เรื่องมากสุดๆ สัมภาระต้องอย่างนั้นอย่างนี้
คือเหนื่อยมากๆ มีมาด่าว่า จะให้ทำไง จะให้เขายกสัมภาระเองหรอ คืออะไรของคุณค่ะ?

เดี๋ยวจะให้เอาขึ้น เดี๋ยวจะให้เอาลง อยู่อย่างนั้นเป็นสิบรอบ เหนื่อยกับคุณจริงๆ
เรื่องมากสุดๆ ลูกเรือยังบ่นเลย 555 ก็นะ คนมีตังค์ มักจะเรื่องมากแบบนี้เป็นปรกติ

หลังจากเสร็จไฟล์ทนี้ มินีอยู่ทำไฟล์ทที่เพิ่งลงมาตอนดึก เครื่องมีกำหนดบินกลับตอนสองทุ่ม
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี โดยที่ไม่มีทีท่าว่าจะมีปัญหาอะไร เครื่องถอยตามเวลา
แต่......เครื่องแทกซี่กลับเข้าเบย์ เอะใจแล้ว ต้องมีอะไรแน่ๆ  
แล้วนักบินเปิดประตูมาบอกว่าอาจจะดีเลย์หนึ่งชั่วโมง
เพราะ Aircraft Technical ป๊าดดดด งานเข้าแล้วสิ คิดว่าจะได้กลับบ้านนอนแล้วนะ!
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป สองชั่วโมงผ่านไป สามชั่วโมงผ่านไป 
จนสุดท้ายนักบินตัดสินใจ Ground เครื่อง บอกว่าบินไม่ได้แล้ว เครื่องเสีย
โถ่ๆๆๆๆ ยุ่งสิงานนี้ ต้องจองโรงแรมให้เขาใหม่ แล้วก็ต้องติดต่อเมืองนอนเรื่องซ่อมเครื่องอีก
กว่าเครื่องลำนี้จะบินออกไปได้ประมาณหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ เพลียสุดๆ 


@ ไปได้สะที่นะเธอ @




เดี๋ยวเอนทรี่หน้าจะมาเล่าวิธีการทำขนมปังให้กับเพื่อนๆ นะค่ะ
วันนี้มีปเล่าประสบการณ์การเตรียมตัวลูกน้อยของเราเข้าศูนย์การศึกษาพิเศษ
ทางโรงพยาบาลจุฬาฯ ขอเชิญให้เราไปให้ข้อมูลกับผู้ปกครองท่านอื่นๆ ที่กำลังจะพาลูกๆ ไปเรียนที่นั้น


วันนี้ไปก่อนนะค่ะ 
เออ! มีคนเตือนมินีมาเรื่องการเอาใจใส่ดูแลลูกกับครอบครัวให้มากกว่างาน
อย่าทุ่มเทกับงานมากจนไม่มีเวลาให้กับครอบครัว มินีน้อมรับค่ะ
และจะพยายามทำตามที่แนะนำ ซึ่งเป็นสิ่งที่มินีไตร่ตรองมากเลยช่วงนี้ (ใจเราคิดตรงกัน)
ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยเตือนมินีอีกครั้ง บ้างทีก็อาจจะต้องตัดใจทำอะไรบางอย่างบ้างแล้วล่ะ
เพื่อคนในครอบครัวของเรา




มีความสุขในทุกๆ วันนะค่ะ





No comments: