@^^พาสต้าครีมซอสปลา+มิอิลไม่สบาย+รับโบนัส ฯลฯ^^Pasta by me+Mi'il was sick+Big Bonus & Etc^^@

16 Feb 2013
@ Hangar 4426
Time 14:10LT
Temp 28C.

อัพเดทบล็อกอีกทีก็ปาไปครึ่งเดือนเลย วุ่นๆ เรื่องลูกที่ป่วย(อีกแล้ว)
แล้วก็เรื่องอบรมของมินี สรุปรายงานรายได้ของแผนกทั้งปี
เลยได้ไอเดียว่าจะอัพเดทบล็อกเดือนละ 2 ครั้ง ช่วงกลางเดือนและปลายเดือน
จะได้ทำเป็นไทม์ไลน์ว่าในแต่ละวันได้ทำอะไรไปบ้าง (ที่เด่นๆ)

1 Feb 2013
เป็นวันหยุดอยู่บ้านดูแลลูก มีโอกาสทำอาหารที่มิอิลชอบนั้นก็คือ

"พาสต้าครีมซอสปลา"

ได้เนื้อปลาสดๆจากเพื่อนเขาเอามาฝาก เนื้อปลาอร่อยดีด้วยไม่เหม็นคาวเลย มิอิลชอบ

@ขั้นตอนการทำพาสต้า@

แอบขี้โกงใช้ผงทำครีมซอสสำเร็จรูป ง่ายแล้วเร็วดีด้วย
 ไม่ต้องหาเครื่องปรุงส่วนผสมให้ยุ่งยาก

@ป๋มชอบมากคั๊บ@

มิอิลชอบมาก ถูกปากเขาด้วย กินเองเลย ไม่ยอมให้แม่ป้อน

ช่วงบ่ายๆ พามิอิลไปนั่งเล่นหน้าบ้าน แต่วันนี้อากาศแปลกๆ ลมเย็นและแรง
เลยพามิอิลเข้าบ้าน เพราะกลัวเดี๋ยวเขาจะไม่สบาย
และแล้วก็เป็นจริงตามที่มินีกลัว มิอิลไม่สบายจริงๆ ตัวร้อนเชียว
ให้กินยาลดไข้ก็ไม่ลด เช็ดตัวเขาตลอด ไข้ก็ไม่ลด งอแงมาก

เลยพาไปหาหมอ หมอก็ให้ยาลดไข้ แก้ไอมากิน แต่มินีก็ถามหมอไปว่า เขาจะเป็นไข้เลือดออกมั้ย?
เพราะช่วงนี้เด็กเป็นกันเยอะ คุณหมอบอก ตามอาการที่เห็นตอนนี้ เขาไม่น่าจะเป็นนะ
เพราะถ้าเป็นไข้เลือดออก เขาจะซึม ไม่ยอมกินอาหาร แต่มิอิลยังกินได้ ไม่ซึม
เลยสบายใจขึ้นมาอีกเปราะนึง กลัวเขาจะเป็นไรมากกว่านี้

@ High Fever @ 

@งอแง ให้ปาปาอุ้มคนเดียว@


มิอิลมีไข้อยู่เกือบหนึ่งสัปดาห์ เราก็มีหยุดงานครึ่งวันบ้าง ไปดูมิอิล สลับกับคุณยาย
ช่วงเวลาที่เลี้ยงลูกแล้วเหนื่อยที่สุด คือช่วงที่เขาไม่สบาย เพราะทั้งเหนื่อยกายและเหนื่อยใจจริงๆ

8 Feb 2013

"Service Excellent Training"

วันนี้มีเทรน โดยเชิญวิทยากรจากนกแอร์มาให้ความรู้พวกเรา เป็นการเทรนที่สนุกมากๆ
เป็นกันเอง เพราะคนที่เทรนก็คนในแผนกเดียวกันทั้งนั้น มีทำ work shop ช่วงบ่ายด้วย

 @วิทยากรคนสวยจากนกแอร์@

@อบรมไม่เครียดเลย@

 @มีจดเป็นแนวทาง กันลืม@

 @ พี่นี @

เสียงเรียกจากวิทยากร ทำเอามินีเสีย self เลย นี่ฉันหน้าแก่แล้วจริงๆ ใช่มั้ย?

@ 4 อย่างนี้ต้องจำขึ้นใจ @

@ Training Completed @


และวันนี้นอกจากจะมีอบรมแล้ว ยังมีลุ้นว่าพวกเราจะได้รับโบนัสกันเท่าไหร่?
บริษัทฯ เขาจะให้โบนัสแก่พนักงานในวันตรุษจีน ไม่ได้ตอนสิ้นปีเหมือนบริษัทอื่นๆเขา

เปิดซองเงิน ก็ชื่นใจ ได้มาแบบไม่น้อย แต่ก็ไม่มาก เป็นขวัญและกำลังใจแก่คนทำงานกันต่อไป
แต่.....
คนที่เสียใจ และน้อยใจในปีนี้ก็คงเป็นคุณอลัน เนื่องจากเขาอยู่คนละสังกัด แต่ในเครือบริษัทเดียวกัน
เขาไม่รู้เลยว่า เขาจะได้โบนัส หรือป่าว? ไม่มีใครบอกอะไรเขาเลย
สงสารเขามาก และก็เข้าใจความรู้สึกเขาเลย เพราะทุกคนเดินเข้าออกไปรับโบนัส
แต่มีเขาคนเดียวที่นั่งมองพร้อมๆกับคำถามในใจว่า แล้วฉันล่ะ? จะได้โบนัสไหม? และใครจะเป็นคนให้?

วันนั้นมินีเลยต้องเอาใจโดยการพาครอบครัวไปเลี้ยงอาหารญี่ปุ่นที่ร้านอาลาดินซูชิ
แต่คุณอลันก็มีสีหน้าที่บ่งบอกถึงความน้อยเนื้อต่ำใจอยู่เนืองๆ
แต่คุณแม่ของมินีแฮปปี้มาก เพราะมินีให้เงินไปส่วนนึง ไม่มาก แต่ก็เอาให้เขาเก็บไว้
ถ้าพ่ออยู่มินีก็ตั้งใจให้พ่อเหมือนกัน เพราะมินีไม่เคยได้ให้อะไรกับพ่อเลย จนเขาเสียชีวิตไป

@อาหารญี่ปุ่นอร่อยๆ@

@กินกันเกลี้ยงเลย ไม่เหลืออะไรสักอย่าง@


9-15 Feb 2013

ชีวิตดำเนินไปเรื่อยๆ เหมือนที่เคยเป็น มีเรื่องต้องให้คิด มีปัญหาต้องให้แก้ไข
มีแม่ที่ต้องดูแล และมีลูกที่ต้องเอาใจใส่เขามากกว่าปรกติ ถามว่าชีวิตมีความสุขดีมั้ย?
มีความสุขมาก ทุกข์ก็มีบ้าง แต่ก็หักล้างกันแล้ว มินีมีความสุขมากกว่า

 @ก่อนออกไปทำงาน สักรูปนึงกับแม่@

@เสื้อผ้าที่คุณยายอ้อยกับพี่เอิร์น เอามาฝาก@

เมื่อวันพุธที่แล้วเป็นวันหยุด คุณแม่อยากไปซื้อของที่อีเกีย เลยรับปากแม่ว่าจะพาไป
มินีชวนแพทตี้กับน้องไปร์ไปทำความรู้จักเมกกะบางนาด้วย
น้องไปร์ตอบรับ เพราะอยากรู้ว่าทำไมครอบครัวเราชอบไปเมกกะบางกันจัง?
ส่วนแพทตี้ ตอนแรกก็ไม่อยากไปด้วยเหตุผลเพราะมันไกล แต่สุดท้ายก็ไปเที่ยวด้วยกัน

วันนั้นมินีให้ผึ้งขับรถมินี (มินีขี้เกียจขับ) แต่มินีอาสาบอกทางให้แล
และแล้วก็หลงครับพี่น้อง ต้องวนรถกลับ พวกเราหลงไปสำโรงเลยที่เดียว นั่งขำกันทั้งคัน
พอจอดรถที่อีเกียเสร็จ ไปนั่งกินข้าวที่โซนห้องอาหารอีเกียก่อนเลย เพราะหิวกันมากๆ

 @โซฟานั่งสบายเนอะ มิอิล@

 @เข้าคิวสั่งอาหาร@

กินอาหารกันเสร็จก็ได้เวลาเดินดูของใช้ในบ้านในอีเกียกันเลย
ตอนแรกน้องไปร์กับแพทตี้กะจะเดินดูของเฉยๆ
แต่สุดท้ายก็ได้ของติดไม้ติดมือกลับบ้านไม่น้อยเลย

ส่วนคุณแม่ก็ได้ของที่อยากได้ครบ พี่หญิงมีฝากซื้อเทียนหอมกับโคมไฟ
ก็ได้มาครบ ซื้อขนมในอีเกียอีกนิดหน่อยเป็นของฝากให้หลานที่บ้านนราฯ
หลังจากนั้นก็ไปกินไอติมที่เซเว่นเซนก่อนกลับบ้าน
มีเดินย่อยไอติมกันนิดหน่อยและไปเจอเก้าอี้ ไอเดียเก๋ๆของอีเกีย
เลยลองให้มิอิลนั่งเล่น ตอนแรกคิดว่าเขาจะกลัว แต่ที่ไหนได้ เขาไม่กลัวเลย
สนุกอีกต่างหากที่ได้เล่นเก้าอี้นี้

 @เก้าอี้ลูกข่าง@

(ขอบคุณรูปถ่ายจากกล้องของแพทตี้และน้องไปร์
วันนั้นมินีลืมหยิบโทรศัพท์มาจากบ้าน เลยต้องขอรูปจากกล้องน้องๆมาแทน)

ส่วนวันพฤหัส ก็ยังคงเป็นวันหยุดของมินี มีนัดกับน้องกอฟ์ทต้องพามิอิลไปตรวจร่างกาย
กับหมอที่ตึก AIA เพราะมินีจะทำประกันสุขภาพให้มินี แต่มิอิลมีโรคประจำตัว
ทาง AIA เลยขอให้พามิอิลมาเจอหมอของเขา เพื่อต้องการได้รับคำยืนยันจากคุณหมอ
อีกครั้งว่ามิอิลสามารถทำประกันสุขภาพได้หรือป่าว?
มิอิลมีวางยาโดยการฉี่รดโซฟาขณะรอตรวจ
โอ้ยยๆๆๆ แม่นีเช็ดแทบไม่ทันเลย จะฉี่ไม่บอกกันเลยจะมิอิล !!!
พอถึงเวลาตรวจ ตรวจไม่นาน ที่สำคัญสถานที่ของเขาสะดวกสบายมากๆ ทันสมัยด้วย
คุณหมอก็ใจดี และแลดูคุณหมอจะชอบมิอิลมากๆด้วย คุณหมอมีขออุ้มมิอิลด้วย
ทั้งๆ ที่มิอิลตัวหนักมาก แต่ก็ยังขออุ้ม ตรวจเสร็จน้องกอฟ์ทก็พาเรามาส่งบ้าน

 @ป๋มเป็นที่ 1 ของแม่นีคั๊บ@

แต่ละเดือนนี้ผ่านไปเร็วจริงๆ แป๊บๆก็จะเข้าเดือนมีนาแล้ว เดือนเกิดของมินีด้วย
แต่ปลายเดือนนี้ มินีต้องอยู่บ้านกทมคนเดียว เพราะคุณแม่ มิอิล คุณอลันจะกลับบ้านที่นราธิวาส
คุณแม่จะมากทมอีกทีก็วันเกิดมินีพอดี ส่วนมิอิลกับคุณอลัน อาจจะมาวันที่ 4 มีนา
ตอนแรกคุณอลันจะขึ้นกทมมาก่อน แต่ล่าสุดบ่นว่าอยากอยู่บ้านให้นานๆหน่อย
แอบน้อยใจเขาว่าไม่หวงมินีเลยหรอ มินีอยู่กทมคนเดียวหลายวันไม่มีใครอยู่ด้วย
คุณอลันก็แบบว่าไม่แคร์เราเลย? ไม่มีใครแคร์เราก็ไม่เป็นไร แคร์ตัวเองก็ได้
^
^
^
ขอให้มีความสุขมากๆ นะค่ะ
รักทุกคนค่ะ