Time 22:15LT
@ FlyawayMinee's House
Temp 27C
"Happy Valentine Day"
Feb 2008
ไปงานแอร์โชว์ครั้งแรกที่สิงค์โปร์
เป็นการเดินทางไปสิงค์โปร์ครั้งแรก เดินทางไปกันห้าคนเลย
แอปเปิ้ล เก๋ เล็ก ตาต้า และมินี
ทริปนี้ เราไปกันเอง บริษัทไม่ได้ส่งไป แต่ดีที่บริษัทให้ที่พักแสนหรู
เลยประหยัดค่าที่พักไปตั้งเยอะ เสียแค่ตั๋วอย่างเดียวเท่านั้น
แต่การที่ไปกันเองครั้งนี้ บริษัทให้ที่พักฟรี งานนี้เลยเหมือนต้องไปทำงานไปในตัว
แลกกับค่าที่พัก แต่ก็ไม่หนักหนาอะไร พวกเราถือว่าไปเปิดหูเปิดตา
งานแอร์โชว์ระดับนานาชาติ ณ สิงค์โปร์
หลังกลับจากทริปสิงค์โปร์
มีงานกราวน์แฮนด์ลิ่งที่บริษัทเราเริ่มทำอย่างจริงๆ
ลูกค้ารายต้นๆ ก็เป็นลูกค้ารายใหญ่ของเราจนถึงปัจจุบันนี้ด้วย
รอยัลเจ็ท เป็นบริษัทเครื่องเช่าเหมาลำอันดับต้นๆ ของโลก
มีฐานการบินที่ UAE มีความมั่นคง และเติมโตทางธุรกิจการบินอย่างรวดเร็วมากๆ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว บริษัทเขาได้ส่งคำขอให้เราทำกราวน์แฮนด์ลิ่งที่ดอนเมือง
เป็นไฟล์ทขนผู้ป่วยเป็นเด็กตัวแดงๆ เลย 2 คน มากับเครื่องแบบ B737BBJ
BBJ เป็นเครื่องบิน B737 ที่ออกแบบเป็น Business Jet มีที่นั่งแค่ 30-40 ที่นั่งเท่านั้น
มีห้องนอนส่วนตัว การตกแต่งภายในล้วนแบบเป็น Private Jet เลย
มีห้องนอนส่วนตัว การตกแต่งภายในล้วนแบบเป็น Private Jet เลย
งานนี้ทีมของเราต้องประชุมปรึกษาหารือในเรื่องการให้บริการหลายรอบมาก
เพราะเราไม่อยากทำพลาด ลูกค้ารายนี้ต้องประทับใจในการบริการของทีมเรา
ไฟล์ทนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ต่อมาก็มีคำขอจากบริษัทนี้อีก แต่เป็นเครื่องลำเล็ก
และคราวนี้ปัญหาเริ่มเกิด เนื่องจากเครื่องเล็ก เครื่องต้องแวะเติมน้ำมันที่อินเดีย
ด้วยความที่ผู้ป่วยอาการโคม่าที่อินเดีย ทางเมืองนอกส่งแจ้งว่าเครื่องจะดีเลย์ถึงเย็นๆ
ทีมเราก็กลับไปสแตนบายที่ออฟฟิต ระหว่างที่นั้งทำงานไปเรื่อยๆ ที่ออฟฟิต
เปิดเครื่องวิทยุแอร์ทูกราวน์เป็นปกติอยู่่แล้ว อยู่ๆ มินีได้ยินเสียงกัปตันแรกหอควบคุมการบิน
รายงาน Callsign เครื่อง ที่เป็นเครื่องที่เราต้องรับผิดชอบ ซึ่งดูเวลาก็เพิ่งบ่ายโมงเอง
และอีกอย่างก็ไม่มีเมล์มาแจ้งเวลาออกจากอินเดียเลยด้วยซ้ำ
เลยโทรถามหอควบคุมการบินที่ดอนเมือง หอฯ แจ้งว่า อีก 5 นาทีเครื่องลง
ตายแน่ มินีเลยวอเรียกทุกหน่วยออกไปที่เบย์
เปิดเครื่องวิทยุแอร์ทูกราวน์เป็นปกติอยู่่แล้ว อยู่ๆ มินีได้ยินเสียงกัปตันแรกหอควบคุมการบิน
รายงาน Callsign เครื่อง ที่เป็นเครื่องที่เราต้องรับผิดชอบ ซึ่งดูเวลาก็เพิ่งบ่ายโมงเอง
และอีกอย่างก็ไม่มีเมล์มาแจ้งเวลาออกจากอินเดียเลยด้วยซ้ำ
เลยโทรถามหอควบคุมการบินที่ดอนเมือง หอฯ แจ้งว่า อีก 5 นาทีเครื่องลง
ตายแน่ มินีเลยวอเรียกทุกหน่วยออกไปที่เบย์
ส่วนนีกำลังพริ้นเมล์ที่ทางเมืองนอกแจ้งเมล์ว่า เครื่องจะมาถึงเย็น
จะได้เป็นการยืนยันว่าเราได้ข้อมูลมาแบบนี้ และไม่มีการแจ้งว่าเครื่องออกจากอินเดียกี่โมง
เพื่อป้องกันกัปตันเขียนรีพอร์ท พอมินีไปถึงที่เครื่อง นักบินก็ตรงมาหาเลย
เพราะมินี in charge ไฟล์ทนี้ เดาไม่ผิด นักบินมาด่าๆๆๆ เป็นชุดวเลย
เครื่องมาจอด ไม่มีคนมารอเลย มินีเลยยื่นอีเมล์ให้เขาอ่าน
เขาก็เย็นลง แต่ก็สายไปแล้ว เพราะนักบินโทรไปฟ้องเมืองนอกเรียบร้อย ก่อนหน้านี้
เพราะมินี in charge ไฟล์ทนี้ เดาไม่ผิด นักบินมาด่าๆๆๆ เป็นชุดวเลย
เครื่องมาจอด ไม่มีคนมารอเลย มินีเลยยื่นอีเมล์ให้เขาอ่าน
เขาก็เย็นลง แต่ก็สายไปแล้ว เพราะนักบินโทรไปฟ้องเมืองนอกเรียบร้อย ก่อนหน้านี้
ทางเมืองนอก ก็โทรเข้ามือถือมินีหลายรอบ อธิบายจนคิดว่าเข้าใจนะ
แต่สุดท้ายแล้ว ใครละจะยอมรับผิด จริงมั้ย?
ทางเมืองนอกก็ต้องส่งรีพอร์ทให้หัวหน้าเขาว่าเป็นความผิดของบริษัทเรา
ทางเมืองนอกก็ต้องส่งรีพอร์ทให้หัวหน้าเขาว่าเป็นความผิดของบริษัทเรา
หลังจากนั้น มินีเห็นเครื่องนี้บริษัทนี้มาอีกรอบ แต่เขาไม่ได้เรียกใช้เราแล้ว
เขาเลือกให้บริการกับอีกบริษัทนึงแทน เห็นเเครื่องเขาจอด
และเห็นรถพยาบาลจอดรอตรวจเอกสารผู้ป่วยกับตม.ที่สายพาน นานมาก
และเห็นรถพยาบาลจอดรอตรวจเอกสารผู้ป่วยกับตม.ที่สายพาน นานมาก
คนป่วยคงแย่แน่ๆ ที่ต้องรออะไรนานแบบนี้ ถ้าเป็นบริษัทเรา เราจะไม่ทำแบบนี้
รถพยาบาลไม่ต้องรอ ออกไปโรงพยาบาลก่อนได้เลย อยากชอบ แต่เราก็ทำไรไม่ได้
เพราะเขาไม่ได้ใช้เราแล้ว และคิดว่าคงไม่ใช้เรา เนื่องจากเหตุการณ์ไฟล์ทที่แล้ว
หลังจากนี้ผ่านไปเกือบเดือน เหมือนฟ้ามีตา มีอีเมล์จากลูกค้ารายนี้ว่า
เขาได้รับรีพอร์ทใหม่ว่า บริษัทของเราสามารถให้บริการเราได้ดีที่สุด
เท่าที่เขาเคยใช้มาหลายๆ บริษัทในเมืองไทย
เขาได้รับรีพอร์ทใหม่ว่า บริษัทของเราสามารถให้บริการเราได้ดีที่สุด
เท่าที่เขาเคยใช้มาหลายๆ บริษัทในเมืองไทย
เขาเลยขอให้เราเป็นตัวแทนเขาในประเทศไทย
ทุกสนามบินที่เขาจะบินเข้ามา
ทุกสนามบินที่เขาจะบินเข้ามา
เห็นเมล์นี้แทบกรี๊ด คนทำงานก็ต้องดีใจเป็นธรรมดาเนอะ
เรายืนอยู่บนหลักความจริง และถูกต้อง สุดท้ายแล้ว เขาก็เห็น
จนปัจจุบันนี้ บริษัทเราทำงานให้ลูกค้ารายนี้เป็นปีที่ 7 แล้ว
หลังจากนี้ก็มีงานกราวน์แฮนด์ลิ่ง เข้ามาเรื่อยๆ จะเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ
August 2008
เดือนนี้ตกลงปลงใจแต่งงานสักที
เป็นความรักที่คบหาดูใจมาร่วมจะ 8 ปีได้
ผ่านเรื่องร้ายๆ มาด้วยกัน ต้องเลิกร้าไปเพราะความไม่เข้าใจของคนในครอบครัว
สุดท้าย เมื่อเราเป็นคู่กันแล้ว อะไรๆ ก็แยกเราไม่ได้ ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี
งานแต่งจัดที่บ้านเกิด นราธิวาส มีพี่ๆ น้องๆ ที่ทำงานไปร่วมงานด้วย ขอบคุณจริงๆ
หลังจากพ้นช่วงข้าวใหม่ปลามัน มินีก็ต้องรีบอ่านหนังสือสอบ
Oral Test ของกรมฯ ต่อ ทิ้งช่วงไว้นานมาก ได้กำหนดวันสอบเดือนตุลาคม
วันที่ไปสอบ ไปสอบกับพี่ติ๋ม 2 คน เข้าคู่กัน Checker ก็เป็นกัปตันไกรสีห์ นักบินเก่าจากการบินไทย
กัปตันออกแนวๆ ดุๆ หน่อย ช่วงแรก กัปตันให้มินีทำ Flight Planning Route to Chiang Mai
ทำเสร็จ กัปตันก็เข้ามาสอบแบบตอบคำถาม ก็ช่วยๆ กันตอบกับพี่ติ๋ม ตลกดี
ตอบถูกบ้าง ผิดบ้าง กัปตันสั่งให้ทำรีพอร์ทอีกนิดหน่อย แล้วเอามาส่งตามที่กำหนด
และแล้ว มินีก็ได้ Licence สักทีนะ รอบมานานมากเลย เหนื่อยมานาน
ต่อจากนี้ไป ขาเราก็เข้าตารางกับนักบินกันคนละข้างแล้วสินะ
ถ้าเครื่องเกิดเหตุการณ์อะไร ต้องรับผิดชอบร่วมกัน
December 25, 2008 - January 3, 2009
สิ้นปีมีงานกราวน์ฯ ที่สมุย มินีต้องไปทำที่สมุย อยู่ยาวจนถึงปีใหม่เลย
เลยชวนสามีมาเที่ยวด้วยสองสามวัน ถือเป็นทริปฮานีมูนไปในตัว
เพราะตั้งแต่แต่งงาน เรายังไม่ได้ฮานีมูนกันเลย
อยู่สมุย จนไม่อยากไปสมุยอีกเลย เบื่อมาก ฝนตกทั้งวัน
บรรยกาศสมุย ไม่สวยสงบ ฝรั่งเยอะ มีแต่ผับ และที่สำคัญของแพงมากๆ
ถือเป็นทริปที่มีใบอนุญาตทริปแรกที่ไปทำงานต่างจังหวัด
มีปัญหาเรื่องเปอมิตมากมาย สมุยมีข้อจำกัดในการบินขึ้นลงตามเวลาที่กำหนด
วุ่นอยู่คนเดียวจริงๆ สมัยนั้น เหนื่อยมากๆ
ดีที่คุณสามีมาอยู่เป็นเพื่อน 2 คืน ช่วงวันหยุดก็ออกไปเที่ยวรอบเกาะ
มีความสุขดีจัง!
ดีที่คุณสามีมาอยู่เป็นเพื่อน 2 คืน ช่วงวันหยุดก็ออกไปเที่ยวรอบเกาะ
มีความสุขดีจัง!
เป็นปีที่ดูเหมือนจะหวานชื่น
จริงๆ ก็หวานแหละ แต่เนอะ ชีวิตคู่มีกัดกันบ้าง
แต่สไตล์มินี แต่เราก็รักกันดี งานของเราทั้งสองต่างกันสุดขั่ว
แต่ก็เข้าก็ได้ดี ต่างก็เข้าใจซึ่งกันละกัน ปีแรกของการแต่ง เรายังไม่ได้วางแผนเรื่องลูก
เรามีเวลาอยู่ด้วยกันเกือบสองปี ใช้ชีวิตกันสองคนก่อน
ปีที่ 5 จะมาเล่าเรื่องอะไร ติดตามกันนะค่ะ
แต่เอนทรี่หน้า จะขอเมาอัพเดทชีวิตปัจจุบันสักนิด
มีกิจกรรมหลายอย่างที่ทำไป เดี๋ยวกลับมาเล่านะค่ะ
มีความสุขในทุกๆวันค่ะ
มีกิจกรรมหลายอย่างที่ทำไป เดี๋ยวกลับมาเล่านะค่ะ
มีความสุขในทุกๆวันค่ะ
No comments:
Post a Comment