iTime

Friday, March 22, 2013

@^^'ส่งมอบเครื่อง+ธุรกิจเล็กๆของคุณแม่ น้ำปลาหวานรสเด็ด+เดินเล่นในวันพักผ่อนที่อิมแพคเมืองทองธานี^^'Delivery Flight+My New Business+Chill Out With My Family @ Impact Mueang Thong Thani^^@

22 Mar 13
Time 11:00LT
Temp. 32C.


@^^14 Mar 13...ภาระกิจส่งมอบเครื่องบิน^^@

นี่ก็นานมากแล้วที่มินีไม่ได้ทำเครื่องบินส่งมอบแบบนี้
จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ได้ทำงานนี้ปี 2007 หรือประมาณ 6 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นยังเรียนหนังสือคอร์ส Flight Dispatcher Course อยู่เลย
ย้อนกลับไปอ่านเรื่องที่มินีเคยเขียนเล่าเมื่อตอนที่ทำเครื่องส่งมอบ ได้ที่นี่ 

ภาระกิจส่งมอบก็จะมีตั้งแต่จัดการเรื่องการนำเข้าอากาศยานมายังประเทศไทย
ยื่นเสียภาษีมูลค่าเพิ่มให้ทางกรมศุลกากร จากมูลค่าของเครื่องบิน
ติดต่อเจ้าหน้าที่ทางกรมศุลกากรให้มาตรวจเครื่องบินตามที่เราได้ยื่นเอกสารด้วย
จะบอกว่างานทั้งหมดไม่ได้ทำคนเดียวแล้วจะเรียบร้อย เมื่อก่อนพี่อาทจะเข้ามาช่วย
แต่ตอนนี้มีน้องๆ เข้ามาช่วย เบาแรงไปเยอะเลยค่ะ แล้วขั้นตอนสุดท้ายก็จะอยู่ที่มินี
ที่จะต้องส่งเอกสารทั้งหมดให้กับทาง Shipping ของเราเพื่อไปเดินเอกสารตามพิธีการนำเข้า

ก่อนหน้าที่เครื่องจะบินเข้ามา 2-3 วัน เป็นอะไรที่ยุ่งมากๆ 
เพราะจะต้องตามเอกสารให้ครบต้องตรวจสอบเอกสารให้ถูกต้องและต้องไม่พลาดด้วย
เพราะหลังจากนั้น มินีก็ต้องทำเรื่องขอ Permission หน้าที่หลักๆของ Dispatcher




@ Beechcraft Super King Air B350i @


มีเรื่องยุ่งๆ ตรงที่เครื่องบินลำนี้เจ้าของและผู้นำเข้าเป็นของบริษัทที่มินีทำงานอยู่
แต่มันยังไม่ได้มีการเปลี่ยนทะเบียนเป็นทะเบียนไทย ทางการท่าฯก็ไม่ยอมให้เราทำ GH เอง
บอกว่าต้องให้อีกบริษัทนึงเป็นคนทำเท่านั้น เพราะเข้าได้รับสัมปทานเจ้าเดียว
ไม่ค่อยจะ Make sense เลยนะค่ะ มีมาบอกว่าการท่าเหมือนแซนวิส เป็นคนกลางที่มีแต่จะเสีย
เสียอะไรกันค่ะ คุณมีแต่จะได้ กับ ได้ แล้วก็ได้ ได้ ได้
ปวดหัวมากเวลาดีลงานอะไรแบบนี้กับองค์ใหญ่มากขนาดนี้

แต่ก็พยายามทำให้ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี จบงานนี้ได้ก็โอเคแล้ว 
เบื่อที่จะทะเลาะกับจนท.แหม! ช่วยกันรักษาผลประโยชน์พรรคพวกกันจังเลย!



@^^15 Mar 13...ธุรกิจใหม่ น้ำปลาหวานตรา FlyawayMinee By Mea Yu^^@

หลังจากที่แม่ขึ้นมาจากนราธิวาส แม่ขนวัตถุดิบสำหรับทำน้ำหวานมาเยอะมาก
ขนมากับเครื่องไม่พอ ยังมีส่งทางรถไฟอีกลอตใหญ่ๆ หนักมากๆ
ตอนแรกก็ถามแม่ว่าขนอะไรมานักหนา เยอะแยะไปหมด 
แม่ตอบว่า "อ้าวไหนแกจะให้ฉันทำน้ำปลาหวานขายไง"
มีทั้งกะปิ กุ้งแห้ง น้ำตาลแว่น ของดีเมืองนราธิวาสทั้งนั้น
ในใจมินีคิดไว้แล้ว แม่เอาจริงหรือว่ะเนี้ย? อ่ะ เอาไงก็เอง ลองทำขายดู
ขายไม่ได้ก็เอามากินเอง ของมันเก็บได้นาน ไม่เสียหายอะไร
วันนั้นก็ช่วยแม่เตรียมวัตถุดิบ แล้วออกไปตลาดซื้อพริก น้ำตาลปี๊บ น้ำปลา หอมแดง
ได้ของมาครบก็เตรียมทำน้ำปลาหวานกันเลย หน้าที่หลักมินีคือ 
ปอกและหั่นหอมแดง น้ำตาไหลพราก! เสียใจ อุ๊ย...ไม่ช่าย ล้อเล่นค่ะ

@ หอมแดงงามๆ @


@ พริกแดงสดๆ @


 @ กุ้งแห้ง @


@ ละลายน้ำปลา น้ำตาลต่างๆ ในหม้อต้ม @


@ น้ำปลาหวานรสเด็ด @


@ ผลิตภัณฑ์ในแพกเกตที่สวยงาม @


@ ธุระกิจเล็กๆ ของคุณแม่ @


สาเหตุที่คิดเริ่มทำขาย คือ ปรกติ แม่ของมินีจะทำน้ำปลาหวานประจำอยู่แล้ว
เก็บในตู้เย็น คือที่บ้านต้องมีน้ำปลาหวานติดตู้เย็นตลอด อยากกินตอนไหนก็กินได้เลย 
มินีไม่ค่อยได้ซื้อน้ำปลาหวานจากตลาดอยู่แล้ว เพราะของแม่ทำอร่อยที่สุด
แล้วมินีก็ชอบเอามากินที่ทำงานบ่อยๆ น้องๆที่ทำงานติดใจใหญ่ ยุให้ทำขาย บอกว่าขายดีแน่ๆ
น้องๆยุมากๆเข้า ก็เลยไปคุยกับแม่เล่นๆว่าทำขายกันมั้ย มินีออกทุน กำไรแม่เอาไป
แต่มินีก็ไม่คิดว่าแม่จะเอาจริงแฮะ! ผลออกมาลอตแรกที่ทำขาย ขายหมดภายในวันเดียว
ไม่น่าเชื่อเลย ขอบคุณ Facebook สำหรับพื้นที่ที่ให้มินีได้ประกาศโฆษณา
จนมีเพื่อนๆ สั่งกันเยอะเลย ตอนนี้ลอต 2 ก็กำลังจะหมดแล้ว ไม่เลวที่เดียวธุรกิจนี้
ยังไงก็ฝากน้ำปลาหวานในอ้อมอกของทุกคนด้วยนะค่ะ นึกอยากกินเมื่อไหร่ ติดต่อหามินีได้เลยค่ะ



@^^16 Mar 13...เดินเล่นชิวๆ ที่อิมแพคเมืองทองธานี^^@


ใจจริงที่อยากไปงานที่อิมแพค เพราะมีงานแสดงเสื้อผ้าและเครื่องหนัง Biff & Bill 2013
แล้วก็มีน้องโบ ดีไซค์เนอร์คนเก่งคนใต้ที่มินีรู้จักทาง Facebook 
ได้มาออกบูธงานนี้ด้วย ชอบสไตล์การออกแบบเสื้อผ้าของน้องเขามากๆ โทนสีดำ ทอง
ดูหรูหรา แนวเจ้าหญิงในยุคสมัยหลุยส์

@ รูปจาก Facebook ของ น้องโบ @










@ โดนแอบถ่าย เก็บพุงไม่ทัน @

คิดว่าจะได้ถ่ายกับดีไซด์เนอร์ที่เราชื่นชอบซะอีก T__T

แต่มินีก็ต้องผิดหวังเพราะวันนั้นเป็นวันที่มีคนมางานน้อยมาก งานดูเงียบๆ ไม่ค่อยมีคน
หวังอยากเจอน้องโบคนเก่ง แต่ก็ไม่ได้เจอกัน หวังอยากเจอ Dian Pelangi ดีไซด์เนอร์ชาวอินโด

สรุปไปวันนั้นไม่ได้เจอใครเลย ผิดหวังมาก แต่ดีที่เมืองทองมีงานแสดงหลายงาน
มินีเลยชวนแม่ไปงานอื่นๆแทน ก็จะมีงานรักลูก โดยนิตยสารรักลูก งาน Homepro
ไปเดินงานรักลูกได้ของให้มิอิล และก็หลานอีกคนที่กำลังจะคลอดเร็วๆนี้












หลังจากเดินได้ไม่นาน บอกกับคุณอลันว่าอยากกินอาหารญี่ปุ่นจัง
เลยตัดสินใจออกจากเมืองทองแล้วมุ่งหน้าไปร้านอาหารญี่ปุ่นอลาดินแทน
อาหารที่นั้นถูกปากเหมือนเดิม มื้อนี้คุณอลันใจดีเลี้ยงพวกเราด้วย ขอบคุณนะค่ะ


ก่อนจบ แถมภาพทะเล้นๆ ของมิอิลค่ะ




















ขอบคุณครอบครัวที่มีวันดีๆ ให้กัน
ขอบคุณที่รักกันมาโดยตลอด

รักทุกคนค่ะ


Jamie Cullum

There are the days

No comments: