@^^'ส่งมอบเครื่อง+ธุรกิจเล็กๆของคุณแม่ น้ำปลาหวานรสเด็ด+เดินเล่นในวันพักผ่อนที่อิมแพคเมืองทองธานี^^'Delivery Flight+My New Business+Chill Out With My Family @ Impact Mueang Thong Thani^^@

22 Mar 13
Time 11:00LT
Temp. 32C.

@^^14 Mar 13...ภาระกิจส่งมอบเครื่องบิน^^@

นี่ก็นานมากแล้วที่มินีไม่ได้ทำเครื่องบินส่งมอบแบบนี้

จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ได้ทำงานนี้ปี 2007 หรือประมาณ 6 ปีที่แล้ว

ตอนนั้นยังเรียนหนังสือคอร์ส Flight Dispatcher Course อยู่เลย

ย้อนกลับไปอ่านเรื่องที่มินีเคยเขียนเล่าเมื่อตอนที่ทำเครื่องส่งมอบ ได้ที่นี่ 

ภาระกิจส่งมอบก็จะมีตั้งแต่จัดการเรื่องการนำเข้าอากาศยานมายังประเทศไทย

ยื่นเสียภาษีมูลค่าเพิ่มให้ทางกรมศุลกากร จากมูลค่าของเครื่องบิน
ติดต่อเจ้าหน้าที่ทางกรมศุลกากรให้มาตรวจเครื่องบินตามที่เราได้ยื่นเอกสารด้วย

จะบอกว่างานทั้งหมดไม่ได้ทำคนเดียวแล้วจะเรียบร้อย เมื่อก่อนพี่อาทจะเข้ามาช่วย

แต่ตอนนี้มีน้องๆ เข้ามาช่วย เบาแรงไปเยอะเลยค่ะ แล้วขั้นตอนสุดท้ายก็จะอยู่ที่มินี

ที่จะต้องส่งเอกสารทั้งหมดให้กับทาง Shipping ของเราเพื่อไปเดินเอกสารตามพิธีการนำเข้า

ก่อนหน้าที่เครื่องจะบินเข้ามา 2-3 วัน เป็นอะไรที่ยุ่งมากๆ 

เพราะจะต้องตามเอกสารให้ครบต้องตรวจสอบเอกสารให้ถูกต้องและต้องไม่พลาดด้วย

เพราะหลังจากนั้น มินีก็ต้องทำเรื่องขอ Permission หน้าที่หลักๆของ Dispatcher

@ Beechcraft Super King Air B350i @

มีเรื่องยุ่งๆ ตรงที่เครื่องบินลำนี้เจ้าของและผู้นำเข้าเป็นของบริษัทที่มินีทำงานอยู่

แต่มันยังไม่ได้มีการเปลี่ยนทะเบียนเป็นทะเบียนไทย ทางการท่าฯก็ไม่ยอมให้เราทำ GH เอง

บอกว่าต้องให้อีกบริษัทนึงเป็นคนทำเท่านั้น เพราะเข้าได้รับสัมปทานเจ้าเดียว

ไม่ค่อยจะ Make sense เลยนะค่ะ มีมาบอกว่าการท่าเหมือนแซนวิส เป็นคนกลางที่มีแต่จะเสีย
เสียอะไรกันค่ะ คุณมีแต่จะได้ กับ ได้ แล้วก็ได้ ได้ ได้
ปวดหัวมากเวลาดีลงานอะไรแบบนี้กับองค์ใหญ่มากขนาดนี้

แต่ก็พยายามทำให้ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี จบงานนี้ได้ก็โอเคแล้ว 

เบื่อที่จะทะเลาะกับจนท.แหม! ช่วยกันรักษาผลประโยชน์พรรคพวกกันจังเลย!

@^^15 Mar 13...ธุรกิจใหม่ น้ำปลาหวานตรา FlyawayMinee By Mea Yu^^@

หลังจากที่แม่ขึ้นมาจากนราธิวาส แม่ขนวัตถุดิบสำหรับทำน้ำหวานมาเยอะมาก

ขนมากับเครื่องไม่พอ ยังมีส่งทางรถไฟอีกลอตใหญ่ๆ หนักมากๆ

ตอนแรกก็ถามแม่ว่าขนอะไรมานักหนา เยอะแยะไปหมด 

แม่ตอบว่า "อ้าวไหนแกจะให้ฉันทำน้ำปลาหวานขายไง"

มีทั้งกะปิ กุ้งแห้ง น้ำตาลแว่น ของดีเมืองนราธิวาสทั้งนั้น

ในใจมินีคิดไว้แล้ว แม่เอาจริงหรือว่ะเนี้ย? อ่ะ เอาไงก็เอง ลองทำขายดู

ขายไม่ได้ก็เอามากินเอง ของมันเก็บได้นาน ไม่เสียหายอะไร

วันนั้นก็ช่วยแม่เตรียมวัตถุดิบ แล้วออกไปตลาดซื้อพริก น้ำตาลปี๊บ น้ำปลา หอมแดง

ได้ของมาครบก็เตรียมทำน้ำปลาหวานกันเลย หน้าที่หลักมินีคือ 

ปอกและหั่นหอมแดง น้ำตาไหลพราก! เสียใจ อุ๊ย...ไม่ช่าย ล้อเล่นค่ะ

@ หอมแดงงามๆ @

@ พริกแดงสดๆ @

 @ กุ้งแห้ง @

@ ละลายน้ำปลา น้ำตาลต่างๆ ในหม้อต้ม @

@ น้ำปลาหวานรสเด็ด @

@ ผลิตภัณฑ์ในแพกเกตที่สวยงาม @

@ ธุระกิจเล็กๆ ของคุณแม่ @

สาเหตุที่คิดเริ่มทำขาย คือ ปรกติ แม่ของมินีจะทำน้ำปลาหวานประจำอยู่แล้ว

เก็บในตู้เย็น คือที่บ้านต้องมีน้ำปลาหวานติดตู้เย็นตลอด อยากกินตอนไหนก็กินได้เลย 

มินีไม่ค่อยได้ซื้อน้ำปลาหวานจากตลาดอยู่แล้ว เพราะของแม่ทำอร่อยที่สุด

แล้วมินีก็ชอบเอามากินที่ทำงานบ่อยๆ น้องๆที่ทำงานติดใจใหญ่ ยุให้ทำขาย บอกว่าขายดีแน่ๆ

น้องๆยุมากๆเข้า ก็เลยไปคุยกับแม่เล่นๆว่าทำขายกันมั้ย มินีออกทุน กำไรแม่เอาไป

แต่มินีก็ไม่คิดว่าแม่จะเอาจริงแฮะ! ผลออกมาลอตแรกที่ทำขาย ขายหมดภายในวันเดียว

ไม่น่าเชื่อเลย ขอบคุณ Facebook สำหรับพื้นที่ที่ให้มินีได้ประกาศโฆษณา

จนมีเพื่อนๆ สั่งกันเยอะเลย ตอนนี้ลอต 2 ก็กำลังจะหมดแล้ว ไม่เลวที่เดียวธุรกิจนี้

ยังไงก็ฝากน้ำปลาหวานในอ้อมอกของทุกคนด้วยนะค่ะ นึกอยากกินเมื่อไหร่ ติดต่อหามินีได้เลยค่ะ

@^^16 Mar 13...เดินเล่นชิวๆ ที่อิมแพคเมืองทองธานี^^@

ใจจริงที่อยากไปงานที่อิมแพค เพราะมีงานแสดงเสื้อผ้าและเครื่องหนัง Biff & Bill 2013

แล้วก็มีน้องโบ ดีไซค์เนอร์คนเก่งคนใต้ที่มินีรู้จักทาง Facebook 

ได้มาออกบูธงานนี้ด้วย ชอบสไตล์การออกแบบเสื้อผ้าของน้องเขามากๆ โทนสีดำ ทอง

ดูหรูหรา แนวเจ้าหญิงในยุคสมัยหลุยส์

@ รูปจาก Facebook ของ น้องโบ @

@ โดนแอบถ่าย เก็บพุงไม่ทัน @

คิดว่าจะได้ถ่ายกับดีไซด์เนอร์ที่เราชื่นชอบซะอีก T__T

แต่มินีก็ต้องผิดหวังเพราะวันนั้นเป็นวันที่มีคนมางานน้อยมาก งานดูเงียบๆ ไม่ค่อยมีคน

หวังอยากเจอน้องโบคนเก่ง แต่ก็ไม่ได้เจอกัน หวังอยากเจอ Dian Pelangi ดีไซด์เนอร์ชาวอินโด

สรุปไปวันนั้นไม่ได้เจอใครเลย ผิดหวังมาก แต่ดีที่เมืองทองมีงานแสดงหลายงาน

มินีเลยชวนแม่ไปงานอื่นๆแทน ก็จะมีงานรักลูก โดยนิตยสารรักลูก งาน Homepro
ไปเดินงานรักลูกได้ของให้มิอิล และก็หลานอีกคนที่กำลังจะคลอดเร็วๆนี้

หลังจากเดินได้ไม่นาน บอกกับคุณอลันว่าอยากกินอาหารญี่ปุ่นจัง
เลยตัดสินใจออกจากเมืองทองแล้วมุ่งหน้าไปร้านอาหารญี่ปุ่นอลาดินแทน
อาหารที่นั้นถูกปากเหมือนเดิม มื้อนี้คุณอลันใจดีเลี้ยงพวกเราด้วย ขอบคุณนะค่ะ


ก่อนจบ แถมภาพทะเล้นๆ ของมิอิลค่ะ

ขอบคุณครอบครัวที่มีวันดีๆ ให้กัน
ขอบคุณที่รักกันมาโดยตลอด

รักทุกคนค่ะ

Jamie Cullum

There are the days

@^^*ทำงาน+พี่ชายกลับไทย+ชีวิตมิอิลในออฟฟิต+เยี่ยมหลานที่รามาฯ+วันเกิดปีนี้ 2013+มิอิลป่วย+อาหารที่อยากกินมานาน^^*@

12 Mar 2013
@ FlyawayMinee's House
Time 23.22LT
Temp 29C.

มีหลากหลายเรื่องราวมารวมๆกันในเอนทรี่นี้

แล้ววันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของพ่อ ถ้าท่านมีชีวิตอยู่ ท่านก็จะอายุครบ 63 ปีพอดี

คงได้พาท่านไปกินอาหารนอกบ้านกับครอบครัว T__T เหมือนเมื่อก่อน

1-3 Mar 2013

เริ่มต้นเดือนมีนา เดือนเกิดของมินี ปีนี้เป็นเดือนมีนาที่ยุ่งมากๆ

มีไฟล์ททุกวัน พี่ชาย (ลูกพี่ลูกน้องของมินี) ก็มีแพลนจะบินกลับไทยวันที่ 2 นี้ 

ส่วนมิอิลอยู่บ้านที่นราธิวาส แต่วันที่ 2 คุณอลันก็ต้องบินไปรับกลับมาแล้ว

@ Furby @

@ ช่วงเวลาลูกไม่อยู่ ยังพอมีเวลาแต่งหน้าบ้าง @


เช้าตรู่วันที่ 2 มีนา มินีแลกตารางทำงานกับน้องที่บริษัทฯ
เพราะวันนี้พี่ชายที่อยู่สวีเดนจะกลับมาไทย
ไฟล์ทถึงตอนตี 5 กว่า มินีกับคุณอลันไปรอรับที่สุวรรณภูมิ

@ สั่งชาเขียวร้อน ระหว่างรอพี่ชาย @

น่าเสียดายที่วันนี้คุณอลันต้องเดินทางกลับนราฯ เพื่อไปรับมิอิลกลับกทมฯ
เลยทำให้มินีต้องขับรถพาพี่ชายไปตะเวนกทมฯแทน ปรกติมินีไม่ค่อยชอบขับรถเท่าไรนัก
หลังจากที่รับพี่ชายจากสุวรรณภูมิมาที่บ้านมินีที่ดอนเมืองแล้ว
มินีจัดทำอาหารเช้าง่ายๆให้พี่ชายกับคุณอลัน
เพราะคุณอลันต้องรีบไปขึ้นเครื่องที่สนามบินต่อเลย

วันนี้พี่ชายมีโปรแกรมนอนค้างที่กทมฯ 1 คืน แล้วจะเดินทางกลับไปนราฯ วันรุ่งขึ้น
เลยมีโปรแกรมเดียว คือ พาพี่ชายไปเจอกับพี่สะใภ้กับหลานๆ ของเขาที่แฟชั่นไอร์แลนด์
คืนนั้นกว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าไป 4 กว่าไปแล้ว เส้นทางรามอินทรารถมันติดได้ใจจริงๆ
แต่พวกเราก็แวะไปกินก๋วยเตี๋ยวรสเด็ด เจ้าประจำสมัยมินีเรียนหนังสือเมื่อ 10 ปีก่อน
 ก่อนจะกลับเข้าบ้านหลังจากกลับถึงบ้าน มินีก็เตรียมตัวเข้านอนเลย
เพราะต้องตื่นตี 3 ไปทำงานต่อ เป็นอะไรที่สุดยอดมากๆ

เช้าวันที่ 3 มีนา เวลาประมาณตี 3 กว่า มินีตื่นมาอาบน้ำ เตรียมตัวไปทำไฟล์ท
เพราะหลังจากทำไฟล์ทเสร็จ ก็ต้องกลับไปรับพี่ชายที่บ้าน มาส่งเขาที่สนามบินดอนเมือง

ไฟล์ทวันนี้เป็นลูกค้าประจำบินแวะมาเติมน้ำมัน ผู้โดยสารบนเครื่องเป็นประธานาธิบดีประเทศเบนิน
เครื่องมาลงตอนตี 5 กว่าๆ เติมน้ำมัน โหลดอาหาร ทำส้อม เติมน้ำ เสร็จราวๆ 7 โมงเช้า

@ หน้าเหนื่อยสุดๆ @

 @ ระหว่างรอเครื่องลง @

 @ ตีห้ากว่าๆ แต่ทำไมสว่างจัง?@


ระหว่างที่จัดการกับเครื่อง แอร์เขาอยากได้อาหารเพิ่ม ประมาณว่าอาหารที่เขาสั่งมันไม่พอ
แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำอาหารที่เขาสั่งเพิ่มทันเวลาภายใน 1 ชั่วโมง
เราก็อธิบายไปว่า ไม่ทัน เพราะอาหารต้องสั่งทำที่สุวรรณภูมิ
ระยะทางการเดินทางกินเวลาไปเกือบชั่วโมงแล้ว กว่าจะเข้าใจ เล่นเอาเหนื่อย
คือ แอร์เขาเข้าใจว่าอาหารสั่งทำที่ดอนเมือง คงคิดว่าดอนเมืองคงพร้อมทุกอย่างเหมือนเมื่อก่อน

หลังจากเสร็จจากไฟล์ท มินีรีบขับรถกลับบ้านไปรับพี่ชายที่บ้านมาขึ้นเครื่องที่ดอนเมืองต่อเลย
กลับไปถึง เห็นพี่ชายยืนล้างจาน มินีถามว่ากินอาหารเช้าแล้วหรอ? เขาบอกว่าเรียบร้อย
เขาต้มน้ำกินกาแฟเสร็จสรรพ แหม! อย่างนี้ก็ทิ้งบ้านให้เขาได้เลยนะเนี้ย!!
ส่งเขาขึ้นเครื่องเรียบร้อย มินีก็กลับไปทำงานต่อเลย วันนั้นรู้สึกเพลียมากเลย

@ กำลังคุยโทรศัพท์ หนุงหนิงกับแฟนเลย @


ตอนนี้ทางบ้านที่นราฯ เตรียมต้อนรับพี่ชายคนนี้ มิอิลเองก็ไม่เคยเจอกับพี่ชายคนนี้
คุณอลันเลยพามิอิลไปเจอพี่ชายคนนี้ที่บ้านมินีที่นราฯ
รอพี่ชายลงเครื่องแล้วแวะมาเจอญาติที่มารอรับที่บ้านมินี

@ Tango คุยกับมามา ระหว่างรอพี่ชายแดนไกล
อิลโชว์ว่ากินขนมดือแฆ ขนมโดนัทพื้นเมืองแดนใต้ @

คุยกับมิอิลเสร็จก็มาจัดการกับอาหารที่ offload จากเครื่องที่เราทำไปเมื่อเช้านี้
อาหารนี้เขาใช้เสริฟประธานาธิบดีประเทศเบนิน
โอเปฯ อย่างเราๆ ก็มีโอกาสได้กินสเต็กเนื้อนุ่นๆ กับเขาบ้างนะ

@ Beef Steak @

@ ผักเครื่องเคียง และของหวาน @


3 - 8 Mar 2013

มิอิลมาถึงกทมฯ วันที่ 3 มีนา ก็พาเข้าที่ทำงานเลย มินีแวะไปรับในเกท
อิลเหมือนเป็นหวัดนิดๆ เพราะอากาศที่นราฯ กับกทมฯ ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน

ระหว่างที่รอช่วงที่คุณยายจะขึ้นมากทมฯ มิอิลต้องมาทำงานกับปาปามามาที่ออฟฟิตทุกวัน
ทุลักทุเลกันมากตั้งแต่เช้ายันค่ำ อาจจะเพราะมิอิลโตขึ้นเรื่อยๆ น้ำหนักตัวก็เยอะ
แต่อิลยังเดินเองไม่ได้สักที ปาปามามาต้องจูงเดิน อุ้มบ้าง ตัวก็หนักเหลือเกิน
ซนมาก ขนาดเดินไม่ได้ แต่ก็จะคลานไปเล่นทุกอย่างที่ขว้างหน้าเขา

 @ มิอิลไม่สบาย แต่ก็ไม่ลางานนะคั๊ฟ @

@ รองเท้า แต่เอาใส่มือแล้วคลานแทนซะงั้น?!

 @ Hello from DMK @

 @ ตะวันจะตกดิน ณ สนามบินดอนเมือง @

 @ ท่านั่งกินสตอเบอรี่ของเขา @

@ มาช่วยแม่นีส่ง Flight Plan @

@ My life at RSW's Office @


คืนวันที่ 7 มีนา หลังเลิกงานพวกเราแวะไปเยี่ยมหลานนาเดียที่โรงพยาบาลรามาฯ
น้องเขาป่วยเป็นโรคมะเร็งกระดูก แต่น้องเขาโชคดีมีแม่ที่เข้มแข็ง มีกำลังใจ
มินีเชื่อว่ากำลังใจ ความห่วงใยของแม่ที่มีต่อลูก จะช่วยให้อาการของน้องดีขึ้นนะ
สู้ๆ นะ นะห์ เราต้องผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้

 @ จอดรถไกล เลยต้องเดินไกลหน่อย @

@ ป๋มกำลังไปเยี่ยมพี่นาเดียคั๊ฟ @

@ หายไวๆนะนาเดีย อัลลอฮฺคุ้มครองน๊ะ @



9-12 Mar 2013
วันเกิดครบรอบ 33 ปี

วันที่ 9 เป็นวันที่มินีอายุครบ 33 ปีพอดีเลย
นี่เราใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้เกินมาครึ่งชีวิตแล้วหรือนี่
ประสบการณ์ชีวิตตลอด 33 ปี ทำให้มินีแกร่งขึ้นมากจริงๆ
สิ่งที่มินีได้ประสบพบเจอทั้งเรื่องสุข และเรื่องทุกข์ สอนมินีได้เยอะ
อัลฮัมดุลลิละฮฺ ที่อัลลอฮฺได้ให้ชีวิตในแบบที่เราเป็น
มินีไม่ได้สุขที่สุด แต่ก็ไม่ได้ทุกข์ขั้นสุดเช่นกัน
ชีวิตดำเนินไปในหนทางที่พระองค์ประสงค์ พระองค์ได้ให้โอกาสเรา
ได้คิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งแต่อดีตและปัจจุบันของเรา
รวมถึงให้เราได้วางแผนการใช้ชีวิตในอนาคตของเรา ในหนทางที่ถูกต้องด้วย

ปีนี้ได้รับคำอวยพรจากเพื่อนๆ ทาง Social Network , SMS น่ารักมากๆ
ขอบคุณที่มีน้ำใจให้กันมาโดยตลอด มินีขอให้คำอวยพรทั้งหลายที่เพื่อนๆ มอบให้
กลับไปยังเพื่อนๆทุกคน ให้มีความสุขในชีวิตเช่นกันค่ะ

วันนี้คุณยายจะกลับมากทมฯแล้วนะคั๊บ มิอิล!
ตอนแรกพวกเราแพลนจะไปรับคุณยายที่สนามบิน แล้วเลยไปรับของที่สถานีรถไฟบางซื่อ
แล้วช่วงเย็น ได้คุยๆกับคุณอลันว่า จะไปกินข้าวนอกบ้านกัน แต่จะเป็นที่ไหน
ต้องรอถามคุณยายว่าอยากกินอะไร แต่ทุกอย่างผิดคาด...มิอิลไม่สบายซะงั้น*_T

@ มื้อเช้าในวันเกิดที่แสนจะธรรมดา @

@ ส่วนป๋มกินโยเกิรต์สำหรับเด็กคั๊ฟ @

ทานมื้อเช้าเสร็จ ปาปาก็ออกไปล้างรถ ส่วนมิอิลกับมามาก็นั่งพักผ่อน

เปิดบาร์นี่ให้มิอิลดู มิอิลติดบาร์นี่มากๆ 

@ I love Barney @

หลังจากนั้นมิอิลก็ป๋อยหลับไป ส่วนมินีก็จัดการทำความสะอาดบ้าน

คิดเมนูทำมื้อเที่ยงก่อนจะออกไปรับคุณยายที่สนามบิน

มาลงเอยที่พาสต้า เพราะรื้อลิ้นชักในครัวเจอเส้นพาสต้า ในตู้เย็นมีเนื้อสับ

มีพริกหวานอยู่นิดนึง จนได้เมนูพาสต้าเนื้อสับซอสมะเขือเทศ

@ พาสต้าเนื้อสับซอสมะเขือเทศ @

ระหว่างที่นั่งกิน ได้รับข้อความจากเดอะแกงซ์ที่ส่งมาอวยพรวันเกิด 

เดอะแกงซ์ถามว่าจะไปเลี้ยงที่ไหน ตอนนั้นมิอิลยังหลับ แล้วก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะไม่สบาย

ตั้งใจจะช่วยเดอะแกงซ์ไปกินข้าวนอกบ้านพร้อมกับคุณยาย

แต่เราแอบบ่นกับเดอะแกงซ์ว่า สามีเราลืมวันเกิด 

สมาชิกเดอะแกงซ์เลยส่งข้อความว่าสามีเราอวยพรผ่านเฟสแล้ว ให้เรากลับไปอ่าน

แต่มินีหาไม่เจอจริงๆ และที่สำคัญ สามีส่งข้อความมาหลังจากที่เราถามเขาว่าลืมวันเกิดเราใช่มั้ย?

เขาทำหน้าเอ่อๆ งงๆ แบบว่าฉันลืมไปจริงๆ แต่จริงๆแล้วมินีก็ไม่ได้คิดน้อยใจอะไร

แค่เห็นข้อความจากเพื่อนๆส่งมาเรากันเยอะมาก เลยแอบอยากเห็นข้อความจากสามีเป็นคนแรกๆ

ก็เท่านั้นเอง เขาอาจจะลืมจริงๆ เพราะ ณ ตอนนี้เราสองคนโฟกัสแต่เรื่องของลูกมากกว่า

 @ ข้อความจากสามี คนอื่นเห็น แต่เราไม่เห็นอ่ะ @


หลังจากที่มิอิลตื่นนอน กลับกลายว่าเขามีไข้สูง มินีเลยไม่ได้ออกไปรับคุณยายของอิล
อยู่เฝ้าไข้ดูอาการอิลที่บ้าน แล้วแพลนที่ว่างไว้ก็ต้องล้มเลิก บอกเลื่อนเดอะแกงซ์
เอาไว้เขาหายดีเมื่อไหร่ ค่อยนัดไปกินกันใหม่อีกที

@ งอแงเวลาไม่สบาย @


10 -12 Mar 2013

มิอิลยังคงมีไข้ตลอด กินยาลดไข้ก็ลดช่วงขณะหนึ่งเท่านั้น แล้วไข้ก็กลับมาอีก
เช้าวันที่ 10 ตอนที่นั่งทานข้าวเช้า แม่เอาของขวัญวันเกิดมาให้
แบบว่าเซอร์ไพส์มาก ไม่คิดว่าการที่แม่เดินเข้าเดินออกร้านทอง มาก่อนหน้านี้
เพื่อไปสั่งทำของขวัญให้เรานี้เองหรือนี่มินียังเคยคิดร้าย
หาว่าแม่เข้าไปขายทอง แล้วมีบ่นแม่ไปด้วย ขอโทษจริงๆนะค่ะ!!

@ จี้เพชร ของขวัญจากคุณแม่ @

แล้ววันนี้พูดกับแม่ว่าอยากกินปลาหมึกยัดไส้ หรือตูปะซูตง อาหารหวานเมืองใต้

แม่ก็ลงมือทำให้กินเลย เพราะคุณแม่อุตสาห์ขนเอาปลาหมึกไข่สดๆ มาจากนราฯ

@ ตูปะซูตง @

วันที่ 11 ไปทำงานตอนเช้าแบบเบลอๆ เพราะไม่ได้นอนเลย 

ต้องตื่นมาเช็ดตัวให้อิลตลอดทั้งคืน

เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ มีเซอร์ไพส์เราเอาของขวัญไปซ่อนไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงาน

พอเราเปิดออกมาเห็นเป็นถุงกระดาษ แต่มินีไม่รู้เลยว่าข้างในคืออะไร 

ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นกระเป๋า แต่มันคือ เครื่องสำอางยี่ห้อนึงที่กำลังฮิตมาก

"The Balm" มินีได้คอเลคชั่นแนวร๊อค The Balm Jovi

สีข้างในสวยมาก ที่สำคัญทาแล้วสวย เนียน สีติดทนดีจริงๆ

ชอบมากๆเลย ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะค่ะ

@ The Balm Jovi @

@ ลองทาอายเชโดว์ของ The Balm แหม ! มันร๊อคได้ใจจริงๆ @

@ Thanks a lot @

แล้ววันนี้ช่วงบ่ายมินีต้องรีบกลับบ้าน เพราะแม่โทรมาบอกว่ามิอิลตัวเย็น มือเท้าเขียวไปหมด
มินีใจไม่ดี รีบกลับไปแล้วพามิอิลไปหาหมอที่โรงพยาบาล
ตอนไปถึงพยาบาลวัดไข้มิอิล ไข้มิอิลขึ้น 40 กว่าองศา เกือบช๊อคแล้ว
พยาบาลเลยบอกให้พามิอิลถอดเสื้อช่วยกันเช็คตัวใหญ่ เพื่อให้ไข้ลด
เช็คไปสักพัก ไข้ลดเหลือ 39.5 องศา ระหว่างที่เช็ค มิอิลมีผด ผืนขึ้นเต็มตัว
พบหมอ หมอให้เจาะเลือดตรวจไข้เลือดกับไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่
รอผลตรวจประมาณ 1 ชั่วโมง แต่พยาบาลกับหมอก็เตรียมน้ำเกลือ
เผื่อว่าอิลอาจจะต้องนอนโรงบาล แต่ผลออกมา อิลเป็นไข้หวัดธรรมดา แต่ออกหัด
เลยทำให้ไข้อิลสูงมาก หมอเลยถามว่าจะให้นอนโรงบาลมั้ย?
มินีเลยถามหมอว่าถ้าไม่หนักมาก มินีอยากให้กลับไปนอนบ้าน หมอก็โอเคให้กลับบ้านได้

วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยมากๆ สุดๆ เลย แต่ก็ดีใจที่อิลไม่ได้เป็นอะไรหนัก
ทั้งๆที่ไข้สูงมากๆ หายไวๆนะคั๊ฟคนดีของมามา

รักทุกคนนะค่ะ....