Time 22.45LT
@ Baan Koy Fon, Narathiwat
Temp 20C
ก่อนจะเริ่มเขียน เรากลับไปย้อนอ่านเอนทรี่ล่าสุด
เราเขียนไว้ตั้งแต่เดือนมีนาคมปีที่แล้ว (2018)
หนึ่งปีกว่าๆ กับการไม่ได้อัพเดทบล็อกเลย
ทิ้งบล็อกไว้ร้างนานมากๆ
ทิ้งบล็อกไว้ร้างนานมากๆ
เอนทรี่นี้ อยากจะบันทึก ถึงหนุ่มน้อยของเรา
ที่กำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนบางที่ ทำให้เรานึกถึงย้อนกลับไป
ถึงวันแรกที่เราได้เจอหน้ากัน
4 ตุลาคา 2554
ณ ห้องผ่าตัด รพ.บีแคร์เมดิคอลเซนเตอร์
14:24 น. เสียงร้องของเด็กมิคาอิล ดังสนั่นทั่วห้องผ่าตัด
เราน้ำตาไหล วินาทีนั้น เราหวังเพียงแค่ให้เขาปลอดภัย
และอย่าได้มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา
เราน้ำตาไหล วินาทีนั้น เราหวังเพียงแค่ให้เขาปลอดภัย
และอย่าได้มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา
@ มิคาอิลอายุ 2 วัน @
แม้ความหวังเราจะไม่เป็นดั่งที่หวังไว้
อาการของลูกทำให้เราต้องเข้มแข็ง ตั้งสติ
เราต้องผ่านไปด้วยกันให้ได้
@ มิคาอิลอายุ 1 เดือน @
แม้ตลอด 9 ปีที่ผ่านมา อิลจะเหนื่อยกับการที่ต้องต่อสู้
แต่อิลยังคงมีรอยยิ้มเสมอ มามารู้ว่าอิลเหนื่อย อิลต้องเจ็บตัวตั้งแต่เล็ก
แต่อิลอดทนเพื่อให้มามากับปาปาต้องสู้ไปกับอิลด้วยกันในทุกวัน
ความหวังที่มามากับปาปาเคยมี อิลทำให้เห็นว่า อิลพร้อมที่จะสู้
อิลมีพัฒนาการที่ดีขึ้นเรื่อยๆ อิลทำให้มามาเห็นว่า
มามากับปาปาไม่ได้เหนื่อยไปเปล่าๆ
อิลสามารถทำได้อย่างที่มามาแอบหวังไว้
อิลสามารถทำได้อย่างที่มามาแอบหวังไว้
@ มิคาอิลอายุ 1 ขวบ @
@ มิคาอิลอายุ 2 ขวบ @
ผ่าตัดถุงอัณฑะ ครั้งแรกที่เราต้องเห็นมิคาอิลเจ็บตัวขนาดนี้
@ มิคาอิล 3 ขวบ @
สามารถจูงเดินได้ แต่ยังเดินด้วยตัวเองไม่ได้
ช่วงนี้ เรายอมรับว่า เราเหนื่อยกับเขามากๆ เพราะมิอิลเริ่มโตขึ้น
และตัวโตเกินกว่าเด็กอายุราวคราวเดียวกัน แต่มิคาอิลยังไม่สามารถเดินเองได้
มิอิลยังพูดไม่เป็นคำ สื่อสารกันค่อนข้างลำบาก เขาบอกได้แต่คำบางคำได้เท่านั้น
@ มิคาอิลอายุ 3 ขวบ 8 เดือน @
พอเขาย่างเข้า 4 ขวบ เขาสามารถแสดงให้เห็นว่า เขาไม่ยอมแพ้
มิอิลคงอยากเดินได้เหมือนเด็กคนอื่นๆ มากกว่าการนั่งรถเข็นเด็ก
ณ แม่น้ำยาร่า เมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย
นี่คือย่างก้าวแรกที่มิอิลสามารถก้าวได้เอง โดยที่ไม่มีใครจูงหรือจับ
ตอนนั้น เราถือกล้องถ่ายรูปวิวทั่วไป แต่เราโชคดีมาก
ที่เราได้ทันเห็นเขาทำท่าจะเดิน ตอนนั้นเราก็กดชัชเดอร์แบบไม่ยั่ง
เพื่อให้ได้ภาพที่เราประทับใจมากที่สุด ซึ่งก็คือ สองภาพนี้
เพื่อให้ได้ภาพที่เราประทับใจมากที่สุด ซึ่งก็คือ สองภาพนี้
นี่คือสิ่งที่เรารอ และหวังมานานว่าสักวัน เขาต้องทำได้ และเขาทำได้จริงๆ
@ มิคาอิล 4 ขวบ @
ช่วงนี้เขาได้เข้าไปฝึกที่ศูนย์การศึกษาพิเศษส่วนกลาง
อิลต้องปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนๆ ที่นั้น แต่อิลก็รักเพื่อนๆมาก
มามาเองก็ต้องปรับตัวกับการทำงานมากมายเหลือเกิน
เป็นช่วงปีที่มีการเปลี่ยนแปลงทั้งตัวอิล และในส่วนของปาปามามา
@ มิคาอิล 5 ขวบ @
อัลฮัมดุลลิลละห์ที่อิลเป็นเด็กที่แข็งแรง อิลไม่ป่วยง่าย
ถึงจะป่วย ก็จะเป็นแค่ไข้ที่ไม่ได้หนักถึงขั้นเข้านอนโรงพยาบาล
ส่วนนึงเราคิดว่า น่าจะอยู่ที่เราพยายามทำอาหารให้เขาทานเองเกือบทุกมื้อ
เราชอบเห็นเวลาอิลกินในสิ่งที่เราทำให้เขา แล้วเขาก็จะทานจนหมด
แต่ตอนนี้ อิลไม่กินขนมเค้กของมามาทำให้เลย อิลคงเบื่อแล้วจริงๆ T_T
@ มิคาอิล 6 ขวบ @
แสดงความรักในแบบของอิลบนเขาที่สูง เขาค้อ
@ มิคาอิล 7 ขวบ @
@ มิคาอิล 8 ขวบ @
@ มิคาอิลย่างเข้า 9 ขวบ @
รูปนี้ถ่ายก่อนถึงวันครบ 9 ขวบ 2 วัน
จนมาถึงวันนี้ ตอนนี้ มามารู้ว่า มามายังทำอะไรให้อิลได้ไม่เต็มที่
มามากลับมาทบทวนทุกครั้งว่า มามายังบกพร่องมากมายเหลือเกิน
แต่มามาก็ดีใจที่มามาสามารถเลี้ยงอิลได้เอง
ทั้งๆที่เราก็มีอุปสรรคมากมาย เราก็ผ่านมันไปได้
ทั้งๆที่เราก็มีอุปสรรคมากมาย เราก็ผ่านมันไปได้
มามากับปาปา ไม่อยากพลาดโอกาสที่จะได้เห็น
สิ่งที่อิลจะพัฒนาตัวเอง มามากับปาปา
อยากจะเป็นสองคนแรกที่จะเข้าไป
กอดแสดงความยินดีกับอิลทุกๆครั้ง
กอดแสดงความยินดีกับอิลทุกๆครั้ง
ปีนี้อิลโตขึ้นจนมามาใจหายไปอีกปี
แต่อิลก็มีอะไรๆ ให้มามาเซอร์ไพร์ส
อย่างน้อยๆ อิลแสดงให้มามาเห็นว่า
อิลคิดเป็น อิลรักและห่วงคนอื่นเป็น
ในแบบที่มามาอยากจะเห็น
ขอให้อัลลอฮฺ มอบแต่สิ่งที่ดีๆ ให้กับอิล
โตมาในหนทางของมุสลิมที่ดี
มีศาสนายึดมั่นจิตใจอิลให้แนวแน่ตลอดไป
มีศาสนายึดมั่นจิตใจอิลให้แนวแน่ตลอดไป
สุขสันต์วันเกิดนะครับ
รักมิอิลสุดหัวใจ
ปล. เพลงนี้กินใจเราเหลือเกิน...
No comments:
Post a Comment