กลับบ้านนราธิวาส วันฮารีรายอ

7 กันยายน 2554
เวลา 11:35น.
วันนี้แดดไม่จ้า
แต่ร้อนอบอ้าว
อุณหภูมิ 32 องศา

27 สิงหาคม 2554 ออกเดินทางจากกทมไปนรา ทริปนี้มีกัน 5 คน

มินี พ่ออลัน พ่อ แม่ แล้วก็มิคาอิล

ตอนหกโมงกว่าๆ เพราะเป็นวันแรกที่ทางรัฐบาลประกาศ

ลดราคาน้ำมันเบนซิล 91, 95 เกือบ 7 บาท / ลิตร เริ่มเวลา 06:00 น.

พวกเราเลยออกกันช้า เพื่อที่จะเติมน้ำมันให้เต็มถังก่อนกลับบ้าน

ระหว่างทาง

คืนก่อนกลับบ้าน พวกเราเหนื่อยมาก มินีเองก็เริ่มงาน

ตอนตี 4 แล้วก็อยู่ทำงานยาวถึงหกโมงเย็น ไม่ได้นอนเลย

แถมโดนหางเลข เรื่องงานอีกนั่นแหละ ถือว่าโชคไม่ดีก่อนเดินทางละกัน

จริงๆ เราตั้งใจจะช่วยขับรถ แต่เอาเข้าจริงๆ ช่วยขับแค่ร้อยกว่ากิโลเท่านั่น

เริ่มขับจากปัตตานี ถึงนราธิวาส ถึงบ้านตอน 2 ทุ่มนิดๆ

ทริปนี้ เหนื่อยเอาการเลยที่เดียว!

ส่วนดูทีวีที่บ้าน แต่ไม่มีทีวี -__-'

ไม่มีไรทำ นอนเล่นไปเรื่อย หลังจากที่ถูบ้าน กวาดบ้านเสร็จ

อารมณ์การอยู่บ้าน ประหนึ่งคุณหนูที่ว่างงาน ไม่มีไรทำ

โชคดีที่กลับบ้านแล้ว ยังมีโอกาสได้ถือศีลอดที่บ้านได้อีก 1 วัน

เพราะตอนอยู่กทมฯ อาหารละศีลอด ธรรมดาๆ ไม่อลังการเหมือนอยู่บ้านเลย

วันนั้นเลยมีหลายเมนู แต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ค่ะ ลืมมม..

แต่คนที่ร่าเริ่งที่สุดเวลาอยู่บ้านใต้ คือ มิคาอิล

เขาสนุก ร่าเริ่ง แจ่มใส ไม่งอแง เล่นได้สุดๆเลย

คนที่บ้านก็อยู่กันหลายคน ทุกคนชอบเล่นกับมิคาอิลกันหมดเลย

มิคาอิลแทบจะไม่ได้นั่ง เพราะเดี๋ยวคนโน้น คนนี้ อุ้มไปเล่น ตลอดเวลา

ป๋มจักกะจี้คับบบ..

เหนื่อยแล้ว ของเติมพลังหน่อย

ขนาดอยู่บ้าน นั่งแต่งหน้าเล่น ลองพันผ้าคลุมหลายๆ แบบ

นี่ถ้าไม่ว่าง คงทำไม่ได้ คริๆ

ผ้าคลุมสามเหลี่ยม คลุมแบบสาวอาหรับ (อาหลับ?)

สิ่งที่ตั้งใจที่จะทำ เมื่อกลับถึงบ้าน ก็ได้ทำ จนครบ

ได้ไปเยี่ยมยายที่ดุซงญอ ได้ไปเยี่ยมสุสานของปู่กับย่าด้วยในวันฮารีรายอ

30 สิงหาคม 2554

วันฮารีรายออิลดิลฟิตรี

A little Arabian boy!

แต่งตัวให้มิคาอิลยากมาก เพราะอยู่ไม่นิ่ง แล้วชุดก็เริ่มคับ

ส่วนชุดแม่นีก็ธรรมดาๆ สั่งซื้อจากหน้าเว็ป ราคาไม่ถึงพันบาท ประหยัดมากๆ

ผ้าพันก็เป็นผ้าของพี่สาวที่อยู่ออสเตรเลีย เขาทิ้งผ้าไว้ในตู้เสื้อผ้า มินียังไม่มีผ้าเลยรื้อๆ

เจอแล้วววว อิอิอิ เอามาใช้ซะเลย!!! ไม่รู้ว่าเจ้าของเขาจะจำผ้าเขาได้มั้ย?

My outfit of The Eid day

หลังจากวันรายอผ่านไปหนึ่งวัน เหมือนจะมีพายุเข้านราธิวาส

ลมแรงมากๆไฟที่บ้านดับไปเกือบ 1 ชั่วโมง

วันนั้นอยู่บ้านกันแค่ 3 คน คือ มินี พ่อ และแม่

พายุเข้าบ้าน

วันรายอที่สาม มินีอยากกินลอเยาะ อาหารพื้นบ้านของสามจังหวัดใต้

จริงๆ อยากทำกินวันรายอวันแรกแล้ว แต่ด้วยความที่ทำไม่เป็น

แล้วแม่ครัวที่เป็นพี่สะใภ้ ยังอยู่บ้านแม่เขา เลยเพิ่งจะได้กินวันนี้

และแล้ว เราก้ได้สูตร และวิธีทำน้ำแกงราดลอเยาะแล้ว...

เดี๋ยวจะลองทำกินที่กทมฯ

ลอเยาะ คู่กับน้ำแกง

ราดน้ำแกงแล้ว น่ากินสุดๆ

ตลกมิคาอิลมากๆ เล่นจนกลับคาพุงพ่อมินีเลย สังเกตเห็นขวดนมมั้ย?

ดูดจนหลับ ขวดนมหลุดจากมือ

มิคาอิล เล่นจนเหนื่อยมากคับป๋ม

คืนวันที่ 2 กันยา เตรียมแพคของกลับกทม เศร้า ไม่อยากกลับเลย

อยู่บ้านแล้ว สบายใจ ลูกก็ร่าเริง แต่ยังไงก็ต้องกลับไปทำงาน

ไว้มีโอกาส อินชาอัลลอฮฺ มินีจะกลับมาทำงานที่บ้าน

Packing my stuffs

3 กันยา ตื่นแต่ตี 5 จริงๆ ตั้งนาฬิกาว่าจะตื่นตอนตี 4 แต่เอาเข้าจริง

กว่าจะลุกจากเตียง เตรียมนู้นนี่ มิคาอิล ยังหลับสบาย

เลยยังไม่อยากปลุกเขาไปอาบน้ำ ปล่อยให้เขานอนให้อิ่มก่อน

กว่าจะออกจากบ้านได้จริงๆ ก็ 7 โมงกว่าเข้าไปแล้ว

เช้านี่หมอกลงจัดดีจัง!

ขาที่จะไปกทมจะเสียเวลาค่อนข้างมาก แวะหลายที่เลย

ไหนนมมิคาอิลหมด แล้วเขากินนมแพะ หาซื้อได้เฉพาะที่

ดีที่ตอนนั้นกำลังจะผ่านโลตัสพัทลุง เลยแวะเข้าไปซื้อ

ส่วนมิคาอิลก็อึเป็นรอบที่สอง เลยแวะเข้าห้องน้ำ ทำความสะอาดกันไป

อึเสร็จ มิคาอิลสบายตัว พ่ออลันพาไปเล่นม้าโยกหยอดเหรียญ มิคาอิลสนุกใหญ่เลย

เอ่..แม่นีไปไหนหน่า......

T__T แม่นีขี้แตกเหมือนป๋มเลย อิอิอิ

ป๋มสนุกมากคร๊าบบบบบ

สรุป อยู่บ้าน สบายใจที่สุด แล้วค่ะ...

 

แล้วเจอกันใหม่นะค่ะ ^__^'