เมื่อฉันได้เป็นแอร์....

กาลครั้งนึงเมื่อฉันได้เป็นแอร์โฮสเตส

มาคราวนี้ ได้เป็นแอร์สมใจฝัน แต่ไม่สนุกอย่างที่คิดเลยนะ เครื่องที่บินไปก็เล็กมาก

ตัวนีเองก็โตซะขนาดนั้น เวลาเสริฟอาหาร แทบคลาน 555

แต่ไฟลท์นี้บินแค่ 50 นาที ผู้โดยซุปเปอร์วีไอพี ไม่กินอะไรมาก

นอกจาก ชาเขียว กับ แซนด์วิช

มาดูรูปกันนะ

 

เชื่อมั้ยว่านั่งเกร็งมากๆๆ เพราะเป็นครั้งแรกที่บินเป็นแอร์ บริการแขก VIP สุดๆๆ เลยถ่ายรูปซะงั้นเล่น!!!

First time, I fly as a Flight Attendant

 

ถ่ายใบพัดอีกตามเคย I lovethis engine...

 

มาถึงแล้วท่าอากาศยานพิษณุโลก Just Arrived Phisanulok Airport

 

Beechcraft Super King Air 350

ถึงเวลานั่งรอผู้โดยสารแล้วอ่ะ 3 ชัวโมงเลยนะเนี้ย!!!

Wait wait wait .... for passenger!!!

 

แดดร้อนมากๆๆ

ดูความแตกต่างระหว่างเครื่องของบริษัทนีBeechcraft Super King Air 350กับ เครื่อง JumboBoeing 747 ของOrein Thai

Boeing 747 & Beechcraft Super King Air 350, Very different!!!

(จีนอยากเห็น Uniform ของมินีใช่ป่ะ ? นี่ไง)

 

ไฟล์ทขากลับไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปเลย ผู้โดยสารท่าทางจะหิวจัด เลยต้องบริการตลอด 50 นาที กลับมาถึงดอนเมืองก็บ่ายแก่ๆๆ แต่นีก็ยังกลับบ้านไม่ได้ เพราะมีงานต่อถึง 3 ทุ่มเลยอ่ะ เหนื่อยมากมายแต่ก็ยังสู้ สู้ สู้ตายค่ะ