Time 15:45LT
Temp 31C
At Koy Fon House
Narathiwat
กลับมาเยี่ยมบ้านที่จังหวัดนราธิวาสในรอบหลายเดือน
จุดประสงค์หลักคือ พามิคาอิลมาอยู่ที่บ้านช่วงปิดเทอม
และหาโรงเรียนใหม่ให้เขา ในระหว่างที่ยังหาไม่ได้
ก็คงต้องสอนเองไปพลางๆ เหมือนเมื่อก่อน
วันนี้จะมาเล่าเรื่องงานเลี้ยงเรียนจบของมิคาอิลที่โรงเรียน
ใครที่เคยติดตามบล็อก นีเคยเล่าเรื่องโรงเรียนของมิคาอิลให้ได้รู้จักกันแล้ว
ซึ่งโรงเรียนนี้มันเป็นโรงเรียนในฝันของเด็กๆหลายๆคนเลยก็ว่าได้
(เข้าไปอ่านย้อนหลังได้ กดลิ้งค์ด้านล่างนี้นะค่ะ)
ย้อนกลับไปปี 2016 ช่วงเดือนพฤศจิกายน
มิคาอิลได้ร่วมเข้าเรียนที่นี่ แบบงงๆ แบบที่แม่ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ
เพราะเราไม่ได้หาโรงเรียนให้มิคาอิลอีกเลย
หลังจากออกจากศูนย์กลางศึกษาพิเศษส่วนกลาง
เราทำโฮมสคูลได้ 6 เดือน แล้วประเมินผลด้วยประสบการณ์เราเองว่า
มิคาอิลขาดสังคมอย่างมาก เป็นอะไรที่เราห่วงมากๆ
พอดีได้รู้จักโรงเรียนนี้จากเพื่อนที่ทำงาน และที่นี่ก้เพิ่งจะเปิดทำ Preschool ในปีนั้นเป็นปีแรก
เราชอบแนวทางการเรียนแบบมอนเตสซอรี่อยู่แล้ว เลยพยายามหาโรงเรียนที่มีการสอนแนวๆนี้
และเราก็ชอบ AIM ของที่นี่มากด้วย เป็นโรงเรียนที่สอนให้เด็กๆ ได้อยู่กับธรรมชาติ
เน้นการเรียนรู้และให้เด็กๆ มีการแสดงความคิดเห็นร่วมกับคุณครูด้วย
ตลอดช่วงเวลาที่มิคาอิลได้ไปเรียนที่นั้น พัฒนาการของเขาดีขึ้นแบบก้าวกระโดด
เรื่องการเข้าสังคมที่เคยมีปัญหาก็น้อยลงมาก แทบจะไม่มีให้เห็นเลยก็ว่าได้
มิคาอิลรู้จักที่จะดูแลน้องๆ เพราะตัวเองเป็นพี่ใหญ่
คอยเป็นหูเป็นตา จน T. Ivan ยกชายาให้มิคาอิลเป็น "CCTV" 555+
ในการเรียนนั้น เด็กๆจะมีกิจกรรมในแต่ละวันเยอะมากๆ
ทุกๆเดือนจะมีกิจกรรมให้เด็กๆได้เปิดโลกกว้างจากการออกไปทัศนศึกษานอกห้องเรียน
เช่น ไปพิพิธภัณฑ์ ไปสวนสัตว์ ไปเรียนรู้การปลูกข้าว ไปดูเครื่องบินที่สนามบิน
ออกไปช๊อปปิ้งที่ซุปเปอร์มาเก็ต และอื่นๆอีกมากมาย
กิจกรรมเด็กๆที่โรงเรียนก็เยอะไม่แพ้กัน
เริ่มจากการออกกำลังกายด้วยการเต้นตามจังหวะเสียงเพลง
รดน้ำต้นไม้ ปลูกข้าว เลี้ยงไก่ เพาะเห็ด ทำอาหาร ทำขนมอบ
วิชาการไม่เน้น แต่ก็ไม่ละทิ้ง คุณครูจะแทรกการเรียนวิชาการ
ผ่านกิจกรรมที่ทำในแต่ละสัปดาห์นี้ด้วย
มันทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นไปกับเด็กๆด้วยทุกครั้ง ที่เขาได้เรียนรู้อะไรแปลกใหม่
ที่สมัยก่อน ตอนที่เราเป็นเด็ก เราไม่เคยได้เรียนรู้แบบนี้เลย
@ สวนร่มรื่นที่โรงเรียน @
@ แม่ไก่ของเด็กๆ โตตามเด็กๆ รุ่น 1 @
เด็กๆ ช่วยกันเลี้ยงไก่ไข่ จนโตแล้วเก็บไข่ไปทำอาหารได้ด้วย
และเมื่อเวลาผ่านไป เด็กๆรุ่นแรกก็ต้องแยกย้ายไปเรียนโรงเรียนใหม่
ทางโรงเรียนมีจัดงานรับใบประกาศฯ และการแสดงของเด็กๆ บนเวที
พ่อแม่ผู้ปกครองต่างร่วมกันนำอาหารมาแชร์กัน มีปาร์ตี้เล็กๆ น่ารัก ในสวนสวย
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆเลย เราชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆ
@ นั่งรอทำกิจกรรม @
@ พี่ๆรุ่น 1 เดอะแก๊งของรุ่น @
@ TJ, Mikail, Satu @
@ ครูฝ้าย กับ มิคาอิล @
@ ของขวัญจากครูฝ้าย @
มิคาอิลปลื้มมากๆ
มิคาอิลปลื้มมากๆ
@ ครูฟิล์มก็ให้ของขวัญ @
@ เพื่อนของมิอิลต่างก็ได้ของขวัญจากคุณครู @
@ ใบประกาศและของขวัญที่คุณครูให้มิคาอิล @
ประทับใจคุณครูฝ้ายที่ยังคงจำได้ที่มิคาอิลชอบบ่นกับคุณครูว่า อยากได้รถฟอร์ด
ชอบรถฟอร์ด ให้ปาปามามามารับอิลที่โรงเรียนกับรถฟอร์ด
และอีกอย่างคือ อิลชอบเลียนแบบปาปามามาที่จะถือมือถือ แล้วกดเบอร์โทรหาลูกค้า
บอกว่า อิลกำลังทำงาน ชอบทำงาน
ครูฝ้ายจำได้ อุตสาห์หาไปหาของเล่นเป็นมือถือ
และการ์ดอวยพรก็ยังมีโลโก้ฟอร์ด
มันคือสิ่งเล็กๆ ที่คุณครูไม่เคยมองข้าม
มันทำให้เรามองเห็นถึงความใส่ใจของคุณครูทุกคนที่โรงเรียนนี้
หลังจากรับประกาศ ก็ได้เวลาปาร์ตี้กับอาหารแสนอาหารที่พ่อแม่ผู้ปกครองนำมาแชร์กัน
ส่วนของเราเป็นอาหารว่างกล้วยปิ้งที่เราทำมาจากบ้าน
@ อาหารอร่อยๆ ในงานปาร์ตี้ @
ครอบครัว Funtime เป็นครอบครัวที่น่ารักที่สุด
ต้องขอขอบคุณ
T. IVAN , T. JAI ครูอั้ม ครูฝ้าย ครูฟิล์ม คุณครูพี่เลี้ยงของเด็กๆ ทุกๆคน
ที่เอ็นดูมิคาอิล ทั้งๆที่เขามีข้อจำกัดหลายอย่าง ที่คุณครูต้องดูแลใกล้ชิด
แต่คุณครูก็อดทน รักและดูแลเขาอย่างดีตลอดปีกว่าๆ
ทำให้มิคาอิลสามารถมีพัฒนาการที่ดีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้
สัญญาว่าจะคิดถึงทุกๆคนค่ะ
Joanna Wang - Let's Start From Here
